HOOGTEPUNTEN

Hierbij van een aantal bezoekers hoogtepunten van het burlseizoen 2017:

Jan van der Heijden: Spectaculaire beelden van maandag 2 oktober 2017
Jos Vroegdijk: video
Jelte van Geest: foto en video

Zondagavond 9 oktober: DE LAATSTE

Vol goede moed met 25 personen aan deze laatste excursie door het Limburgs Landschap om 17.30 van start gegaan. Na de gebruikelijke informatie onderweg waren we om half zeven op de wildkansel. Daar troffen we voor ons op het open terrein een plaatshert aan met nog maar 6 hinden. Gisteren morgen had hij er enkele meer. Op enige afstand stond een rivaal maar op wat burlen na, geen andere activiteit.
Ook de Exmoor pony’s liepen voor de kansel rustig  te grazen. Er werden toch mooie plaatjes geschoten. Om goed 19.00 uur werd aan de terugtocht naar de Daatjeshoeve begonnen. Halverwege werden we uitgewuifd door het oudste hert, die op zijn oud vertrouwde plaats in de wei mooi stond te wezen. Terug bij de Daatjeshoeve vernamen we dat de deelnemers zeer tevreden waren met datgeen dat ze gezien en gehoord hadden.
Een mooi afsluiting dus.

Willy Wijnhoven.

Zondagochtend 8 oktober: TOT VOLGEND JAAR

Op zondag, nog een beetje donker, verzamelde zich een grote groep mensen. Het weer was prima niet koud maar wel droog.
In het kort wat uitgelegd over het gewei van een hert, zijn we vertrokken richting omheind gebied,
Leon Goossens, ook edelhertengids, was ook onder de bezoekers. Dat was wel prettig om in samenspraak de uitleg te verzorgen.
Amper in het gebied werd er al door de kinderen een hert waargenomen, nog enthousiaster werd de tocht voortgezet. In  een open stuk rechts van het pad stonden 2 jongere herten ons nieuwsgierig aan te kijken. Dichtbij de toren werd het geburl steeds luider, doorlopen dus. Bij de toren waren een paar herten te zien, verder weg bij  links bij de waterplas lag de groep. Het plaatshert bleef constant burlen en op en neer lopen. Na 'n  minuut of 15 kwam de groep achter het bos uit wat de mensen wel wisten te waarderen. Na  de nodige foto's zijn we richting Daatjeshoeve gewandeld.
Op de terugweg begon het langzaam te regenen, eerst beetje, maar daarna meer en meer. Drijfnat zijn we bij de Daatjeshoeve aangekomen. De koffie bracht troost en al met al toch weer een zeer geslaagde excrusie. Met dank  aan Het Limburgs Landschap werd er afscheid genomen: TOT VOLGEN JAAR was wat er veel gezegd werd.
 
Peter van den Brand

Zaterdagavond 7 oktober: OPGESPLITST

Ondanks slechte weer toch ongeveer 25 deelnemers.
Na gebruikelijke introductie naar toren onderweg. In tegenstelling tot eerdere excursies stond een groepje van pakweg 6 hinden met een plaatshert aan de rechterkant van de lange weg iets voorbij de Oude Graaf. Mogelijk lagen er meer hinden niet zichtbaar in het bos.
Vanaf de toren konden we een tweede groep van 7 hinden met een plaatshert waarnemen.
Iets verderop stond nog een enkel hert. Er werd nog sporadisch geburld.
Van bezoeker op de toren vernam ik dat er sedert anderhalve week stevige concurrentie zichtbaar en hoorbaar is tussen de herten. De groep hinden is nu dus opgesplitst in twee groepen.
In verband met de slechte weersomstandigheden zijn we tijdig teruggelopen naar de Daatjeshoeve.

Frans Boonen

Zaterdagochtend 7 oktober: 2 GROEPEN

Deze morgen zijn we om half acht in de morgen op stap gegaan met 18 deelnemers aan de excursie met ontbijt achteraf. Het was ideaal wandelweer, droog en geen wind. Onderweg weer allerlei informatie over het bos en de bewoners verstrekt.
Op de heenweg zagen we vanaf het wandelpad, omdat een stuk van de bomen gerooid waren, de herten lopen en hoorden we burlen. Op de wildkansel zelf hadden we het zicht op twee reeds gevormde groepen, een van ongeveer 12 beesten o.l.v. een plaatshert rechts voor de kansel op het open stuk en een groep van ongeveer 7 stuks eveneens onder toezicht van een hert, aan de bosrand geheel rechts van de kansel op het open terrein. Er werd ook stevig geburld en gestoeid door wat jongere herten. Af en toe trad het plaatshert op en verjoeg wat jongere herten. De paardjes lieten zich op een enkeling na op grote afstand niet zien. Al met al een mooi schouwspel en de groep ging tevreden op weg naar het ontbijt in de Daatjeshoeve.

Willy Wijnhoven

Donderdag 5 oktober: LUID GEBURL

Rond half 6 vertrokken we met een groep zeer fanatieke mensen, een mevrouw was al voor de 4e keer mee. Ze zei dat ze nog nooit echt een hert had gezien, ik heb haar beloofd dat het na vanavond anders zou zijn.
Vertrekkend vanaf de Daatjeshoeve richting omheind gebied, zoals gebruikelijk het verhaal verteld en de vragen beantwoord. Vaak wordt gevraagd hoe Het Limburgs-Landschap inteelt voorkomt, maar daar moet ik het antwoord op schuldig blijven [opmerking redactie: door nieuw bloed in de kudde toe te voegen, dat is tot heden nog niet gebeurd maar als de herten voorlopig nog binnen het raster dienen te blijven is dat een optie voor de toekomst].
Lopend richting grens Limburg- Brabant hoorde we steeds luider geburl, maar van een hert was nog geen spoor. Bij het open veld bij de Grashut voor het grenskerkmonument stonden de exmoors rustig te grazen; verteld dat zij het gebied openhouden. Het geburl klonk steeds luider, doorlopen naar de toren dan maar, recht voor de toren stonden 5 jonge herten met elkaar te stoeien.
Links lag de groep met de hinde’s en het plaatshert, die alles heel goed in de gaten hield. Als de jongen manen te dicht bijkwamen, ging hij demonstratief burelend hun richting.
Rechts in de bos rand stond nog een mooi hert ook hij liet zich regelmatig horen, na de nodige vragen en vertellingen van de andere mensen op de toren zijn we teruggegaan.
En ook nu weer was iedereen zeer tevreden over een geslaagde avond. Waar dan ook afscheid genomen werd met een overheerlijke kop koffie bij de Daatjeshoeve.

Peter van den Brand

Dinsdag 3 oktober: MEERDERE RIVALEN

Om half zes vertrokken bij de Daatjeshoeve met 13 personen. Het weer werkte mee, het was prachtig droog, zelfs zonnig, wandelweer. Onderweg de nodige informatie verstrekt over het gebied en aanwezige edelherten. Onderweg naar de wildkansel werd reeds regelmatig het burlen waargenomen en ja hoor in het gebied vlak voor de grenskerk werden een groot hert en diverse hinden gespot. Het burlen van het plaatshert werd uit ander hoeken beantwoord door belagers. De afstand van de weg tot de herten was iets te groot om actie te kunnen zien, maar dat bleek voor fotografen met een grote lens geen probleem. Zo heeft René van Echelpoel weer een paar prachtige plaatjes geschoten en voor deze site ter beschikking gesteld.

Op de toren zelf waren op een verspreid staand burlend rivaal na, ook dartelende pony’s, een zwarte ooievaar, zilverreigers en een vos te zien. Om 19.00 uur werd met het teruglopen naar de Daatjeshoeve gestart. Echter onderweg werden we getrakteerd op een imposante verschijning van het oudste hert, die in de wei mooi stond te wezen. Al bij al een geslaagde excursie.

Willy Wijnhoven

Maandag 2 oktober: SPEKTAKEL

Vanavond met een gezellig en klein clubje mensen op pad geweest in het Weerterbos.. Onderweg geen bijzondere waarnemingen. Eerste waarnemingen van de herten bij aankomst bij de open vlakte aan de rand van het bosperceel dat links van het pad ligt. Daar lag het plaatshert omringt door diverse hinden. Vermoedelijk lagen er een aantal niet waarneembaar in dat bosperceel.
Er werd flink geburld.
Er stond een groepje mensen op het pad te observeren waaronder ook Jan van der Heijden. Hij vertelde mij dat het rond de middag flink raak was tussen de herten onderling met veel spektakel. Hij liet mij de zeer fraaie beelden zien die hij had gemaakt van de vechtende herten midden in een van de vennen. Hij zou ze ook naar jou doorsturen zodat je ze op de website kunt zetten. Rond 19.45 uur in het donker weer terug bij de Daatjeshoeve. 
Deelnemers waren zeer enthousiast over de avond.

Frans Boonen

Zondagavond 1 oktober: NAGESLACHT

14 personen hadden zich verzameld bij de Daatjeshoeve, het was goed weer voor een excursie. De mensen waren erg nieuwsgierig, ze hadden horen vertellen dat er vaak mooie excursies waren, dus maar hopen dat het vanavond ook zou lukken.
Het was erg rustig in het bos, we hoorden niets. Via de grens Limburg-Brabant tot bij de grenskerk.
Daar hoorden we  toch echt geburl, waardoor ze nog nieuwsgieriger werden, bij de toren aangekomen waar een paar mensen erg enthousiast waren , lagen de herten met een grote groep rechts van de toren bij  de plas water. Een statig hert hield zijn groep goed in de gaten, rondom de groep liepen verschillende jonge herten , die om de beurt probeerde het plaatshert uit te dagen. Hij liet zich dan ook steeds luid burelend horen wat door de mensen erg gewaardeerd werd, een fotograaf liet aan de groep enkele mooie foto’s zien van hoe het plaatshert zijn mannelijke verplichting vervulde.
Voor de toren lag het oude Hert met het afwijkend gewei ,  verteld over hoe zo’n gewei groeit en hoe het dan verder gaat het afwerpen en nieuwe opbouw. Er stonden nog wat herten rond het bos , met veel geburl, zijn we vertrokken ondertussen was het donker toen we weer terug waren. Met een gedeelte van de groep een lekkere kop koffie gedronken en wat nagepraat en kwamen tot de conclusie dat het prachtig werk is van het Limburgs-Landschap. Al met al een heel mooie excursie,

Peter van den Brand

Zondagochtend 1 oktober: ONDER PROTEST

Om 7.30 met 21 personen, Hollanders, Belgen, Brabanders en Limburgers, welgemoed en vol verwachting op weg. Na de nodige achtergrondinformatie en de edelherten naar de uitkijktoren. Op dat moment hadden wij al een hert in de verte gezien, maar nog geen geburl gehoord.
Aangekomen bij de uitkijktoren zagen wij nog een tweede hert staan. Allebei de herten stonden met de neus richting het bos rechts van de uitkijktoren. Na enkele minuten kwam, naar later bleek, het plaatshert uit het bos en burlde enkele keren luid waarop de dappere ‘uitdagers’ ijlings het hazenpad kozen. Pal daarop kwam ook het roedel langzaam uit het bos en begonnen de kalveren wat speels te stoeien terwijl de smaldieren en hindes rustig knabbelden aan de vegetatie. Op een gegeven joeg het plaatshert achter een hinde aan maar blijkbaar was zij nog niet ‘gewillig’.
Het plaatshert gaf nog regelmatig blijk van zijn aanwezigheid door luid te burlen maar zijn uitdagers gingen daar niet op in. De jonge herten, de spitsers en de gaffelaar, waren in geen wegen of velden te bekennen en vanaf de uitkijktoren was er goed zicht op het oude hert met de grote achterwaarts gerichte kroon, die nagenoeg bewegingsloos kortbij in het gras lag.
Op een gegeven moment maakte ook nog een jonge vos zijn opwachting, maar helaas was deze maar heel kort te zien.
Na nog wat genoten te hebben van het schouwspel, werd onder licht protest, want het was heel leuk, aan de terugweg begonnen richting het hertenontbijt bij Daatjeshoeve wat bij alle deelnemers in goede smaak viel.

Piet Litjens

Zaterdagochtend 30 september: 6 EDELHERTENMANNEN OP FOTO

Zo’n twintig enthousiaste bezoekers, waarvan diverse uit het westen vroeg de weg op moesten voor een bezoek aan het Weersterbos, trotseerden de harde regen. Deze natuurliefhebbers kregen waarvoor ze gekomen zijn. Niet minder dan twintig herten, verdeeld over tien mannen en tien wijfjes met jongen. Allemaal op de vlakte voor de toren. Zes van de mannen stonden al dan niet met spelgedrag zo dicht bij elkaar dat ze in één beeld waren te vangen [foto's Ron Vodegel].

Als eerste zagen mijn bezoekers voor het bosje gezien vanuit de looprichting naar de toren een man die verdreven werd door het in galop aanstormende plaatshert. Het plaatshert dreef vervolgens in dezelfde draf zijn hindengroep langs de achterkant van het bosje.

Voordien was er diverse keren geburl te horen. De toren bood uitzicht op nog meer mannelijke herten zoals eerder beschreven. Met de Exmoor pony’s, zwanen, blauwe en witte reigers, eenden en een groep putters in een boom werd het decor compleet. Een succesvol bezoek aan de edelherten op deze grijze en natte zaterdagochtend.

Ron Vodegel

Vrijdag 29 september: TOT AAN ANTWERPEN

Met 17 personen uit alle windstreken, van Heerlen, Valkenswaard en zelfs uit Brussel en Antwerpen liepen we het bos in. Onderweg even een flink buitje. Op de open vlakte tegen het eikenbosje aan zagen we het plaatshert liggen met de hindes. Weinig actie, we lopen door naar de uitkijktoren [foto Leo Kuijpers] en daar zien we het hert met het misvormde gewei en nog vier andere herten liggen.

Soms staan ze even op, laten ze zich helemaal zien en vervolgens gaan ze weer liggen. Teruglopend is het plaatshert een stuk actiever. Flink burlend om zijn vrouwtjes bij elkaar te houden en andere mannetjes op afstand te houden. Het wordt langzaam donker en nog nagenietend van de mooie herten met hun imposante geweien lopen we weer terug.

Leo Kuijpers

Woensdag 27 september: GESLAAGD

Op deze mooie nazomerdag vertrokken wij om 17.30 uur bij de Daatjeshoeve ( jammer dat er  toch mensen zijn die zich aanmelden en niet komen en daarmee voor anderen het onmogelijk maken om mee te gaan).
In het omheind edelhertengebied uitgebreid verteld over de koning van het bos en zijn manier van leven, waar ieder zeer geïnteresseerd was.
Via de grens van Limburg-Brabant langs het grenskerk monument. Geen hert te zien, wel luid burelen aan verschillende kanten.
Bij de toren aangekomen stond er een groep hindes met het plaatshert recht voor ons, links stonden 2 jongere herten (spitsers) uitdagend te burlen. Zij kwamen steeds dichterbij tot het plaatshert hen weer burelend tegemoet kwam waarna ze weer vertrokken tot gepaste afstand. Zij bleven dit herhalen, de groep hindes bleef rustig grazen, maar het plaatshert werd geen rust gegund, wat natuurlijk door de bezoekers zeer werd gewaardeerd.
Rechts van de toren achter de waterpoel lag nog een hert met 6 hindes/kalfjes. Zij liepen ook richting toren waar het plaatshert het moeilijk had; hij wist op een moment niet meer wat te doen. Plots werd het rustig en het werd al langzaam donker.
Zeer voldaan en met een heel tevreden groep werd richting daatjeshoeve gelopen waar de koffie weer zeer goed smaakte.
De bezoekers waren erg tevreden en enthousiast, over deze mooie avond. Met een uitnodiging voor een vuurvliegjesexcursie in Zuid-Limburg op zak, heb ik van een heel leuk en geïnteresseerde groep afscheid genomen. Al met al een geslaagde excursie.

Peter van den Brand

Dinsdag 26 september: PRACHTIGE NAZOMERAVOND

Met een kleine groep (10 personen) uit Zaandam, Bree en Veldhoven en na een korte uitleg over het edelhert vertrokken vanaf de Daatjeshoeve naar de wildtoren. Voor het wildrooster vertelt over het Weerterbos en de waterhuishouding, tevens het afgerasterd gebied besproken. In het begin leek het erop dat het vrij rustig zou zijn. De wei bij de oude graaf was leeg en van enig burlen was niets te horen. In het open gebied voor de grenskerk bevonden zich de exmoor pony’s met hun veulens. Verder naar de wildtoren en hier bovenop konden we een groep van 7 herten aanschouwen voor het ven. Links van de wildtoren bevond zich het plaatshert maar van de hindes was niets te zien. Het plaatshert verplaatste zich naar links achter het bosje links van de wildtoren. Een van de herten kwam richting wildtoren en liet duidelijk van zich horen, ging met zijn gewei door het gras woelen en tooide zo zijn gewei. In de verte hoorde we burlen vermoedelijk van het plaatshert dat in het bos was verdwenen. Op de terugweg in het open stuk voor het weiland bij de Oude Graaf was het noch steeds stil.
Enthousiasme over wat gezien en gehoord was op deze prachtige nazomeravond .

Léon Goossens

Maandag 25 september: ZWARTE OOIEVAAR

De excursie was volgeboekt met zeer belangstellende deelnemers die achteraf aangaven te hebben genoten van de wandeling en hetgeen ze konden waarnemen.

Onderweg naar de toren geen opvallende zaken en bij het begin van het open gebied van bij de toren een ree gespot. Op de toren volledige groep hinden, kalfjes en plaatshert zichtbaar. Lagen rustig tegen bosrand links van de toren. Aanvankelijk geen ander hert te zien. Na verloop van tijd kwamen twee grote herten uit het bos rechts van de toren. Liepen in de richting van de roedel. Hinden bewogen richting die twee herten en plaatshert sjokte daar achteraan. Er werd wat steviger geburld. Confrontatie werd vermeden. Het lijkt er op dat de rangorde is bepaald. Naast reigers, zilverreigers, ganzen etc. ook weer zwarte ooievaar te zien die langs de oever van het ven liep dat recht voor de toren ligt.

Voor menig aanwezige op de toren de eerste keer dat zie die vogel in levende lijve konden zien. Al met al tevreden deelnemers.

Frans Boonen

Zondagavond 24 september: EINDELIJK en IKKE IKKE IKKE

Het was zo’n heerlijke zonnige nazomerdag met een temperatuur van 20 graden. De excursie was volgeboekt met enthousiaste bezoekers die de ene bruikbare vraag naar de andere afvuurden. We hebben op de weg naar de toren het rustig aangedaan, o.a. juist vanwege die belangstellende vragen.
De betrokkenheid werd al snel beloond. Bij de Brensbrug zagen bezoekers twee herten tussen de bomen. Ik had op dat moment de groep even achter moeten laten. De reden hiervan staat verderop. Uit een foto bleek dat een van de twee herten een spitser was, een eenjarige man waarvan het gewei uit maar een tak bestaat.
Richting toren bij het begin van de grote open vlakte waren tegen de rand van het bosje twee mannetjes te zien. Een liep naar de andere kant van het bosje en onttrok zich zo uit het zicht. De andere man lag in eerste instantie in het gras en later liet hij staande zijn geburl luidkeels horen [foto Ron Vodegel].

En daar waren de bezoekers voor gekomen. Zijn geburl werd vaag beantwoord. Daarna vleide het dier zich weer in het gras. Turend met de kijker door de bomen van het bosje was een hert te zien, waarschijnlijk het eerste mannetje.
Bij en op de toren was aanvankelijk geen hert te bekennen wel de kudde Exmoor pony’sn, reigers, zwanen en ganzen. Het wachten werd beloond met een rennend hert met een mooi gewei. Nadat het dier iedereen de gelegenheid heeft gegeven van hoe een rennend hert eruitziet, draaide hij zich om een liep dezelfde weg terug naar de niet zichtbare kant van het bosje. Intussen werden we getrakteerd op geburl van verschillende richtingen.
En de hindegroep met het leidhert dan die bijna altijd te zien is? Om daarop een antwoord te geven kom ik aan het tweede deel van mijn verslag.

We waren bij de Brensbrug ter hoogte van de Oude Graaf toen ik mijn kijker richtte naar links waar werkzaamheden plaatsvinden. Er liggen metalenplaten en er staat een bord met Stiltegebied en Verboden Toegang op. Bij de overgang van de bomenrij en grasvlakte liepen twee mannen met camera’s. De mannen begrijpen blijkbaar niet waarvoor een prikkeldraadversperring dient. Ze bleken met zijn drieën, een dame was achtergebleven op het pad met de metalenplaten, wel in het verboden gebied. Ik heb, hoop ik, het gezelschap duidelijk gemaakt dat de wereld van het ikke, waarin men alleen maar vertoeft om te pronken met foto’s die anderen uit respect voor de natuur niet nemen, ten kostte gaat van de rust van dieren en mogelijk ingrijpt op het succes van de voortplanting van de herten. Tot mijn verbazing vertelde een van de heren mij dat ze de volgende dag hadden ingeschreven voor de edelhertenexcursie. Waarschijnlijk om de foto’s van de herten en hindegroep vol trots te kunnen zien. Later bleek dat de hindegroep met leidhert, zeg maar gevlucht is het bos in en zich al die tijd niet heeft laten zien. Het is te hopen dat de dieren zich snel van deze stressvolle ontmoeting herstellen.

Ron Vodegel

Opmerking Stichting het Limburgs Landschap: personen die zich ongeoorloofd buitend de paden bevinden worden zonder pardon of discussie verbaliseerd.

Zondagochtend 24 september: WEER MIST

Om 7.30 uur met ruim twintig personen vertrokken vanaf de Daatjeshoeve. Onderweg verteld over het Weerterbos en de sponswerking, over de vlinderstroken die door een zeer enthousiaste groep vrijwilligers open worden gehouden en over het onderhoud van het raster. Net voor de Grenskerk zagen we een hert met een prachtig groot gewei.
Op de uitkijktoren zelf was het helaas te mistig om veel te kunnen zien. Wel zagen we de Exmoors lopen. Nog wat verteld over het beheer van de paarden en natuurlijk ook de herten. Maar de mist werd nog dichter, vervolgens besloten om weer rustig terug te lopen naar de Daatjeshoeve.

Leo Kuijpers

Zaterdagochtend 23 september: MIST

Vanochtend om 7.30 uur vertrokken met erg leuke en gezellige groep van in totaal 23 personen. Na wat uitleg over de excursie en verteld over de herten zijn we richting omheining vertrokken. Het was erg mistig maar bij een lichte opklaring konden we een hert, licht burlend, waarnemen in het bos.

Op de toren stonden wat mensen, en ons aller bekende Truus, zij vertelde dat er links in het bos een hert en wat hindes waren.

Maar de mist werd dichter en we konden niets zien, na 20 minuten hebben we besloten om terug te gaan om bij de Daatjeshoeve te genieten van een heerlijk en goed verzorgd ontbijt. Na het ontbijt heb ik de mensen bedankt, en gezegd dat men nog op eigen gelegenheid naar de toren kon gaan, de mist was inmiddels grotendeels opgetrokken.  Bij bij de toren werden we verrast door een grote groep; 1 hert en 9 of 10 hindes, in de verte klonk zacht geburl.

Dat maakte het voor de mensen toch weer wat leuker, ze waren tevreden over het verloop met de wetenschap dat er geen garantie wordt gegeven of de herten gezien worden. Hopelijk volgende keer beter zicht.

 

Peter van den Brand

Vrijdag 22 september: DRUK

De excursie begon met een korte onverwachte regenbui. Naderhand prima weer gehad .heerlijke temperatuur ,zelfs met een avondzonnetje.
Na uitleg over de leefwijze van de edelherten ,met een enthousiaste groep van 31 personen het Weerterbos ingegaan op zoek naar de edelherten .
We werden op de proef gesteld . Bij de Brensbrug richting weiland was er alleen de pracht van het bos te zien ,maar helaas geen herten. Voorbij het tweede wildrooster zijn we richting de uitkijktoren bij "De Grashut" gegaan , Aanvankelijk alleen de exmoors gezien. Uiteindelijk bij de Grashut werden we rijkelijk beloond. Het was prachtig ,het plaatshert met zijn hindes(harem ) begon met burlen.
Uit de bossen aan de rechterkant ,kwamen twee jonge herten. Stoeiend heel voorzichtig richting de groep. Helaas viel de duisternis in ,dus hoogtijd om terug te keren , Het was een heerlijke excursie waar men met een blij gevoel naar huis ging. Sommige gasten hebben na afloop nog gezellig nagenoten met een kopje koffie in de Daatjeshoeve , Al met al een top avond , voor herhaling .....
Mary Naus .

Dinsdag 19 september: ENTHOUSIAST

Met een kleine groep  (7 personen) vertrokken na een korte uitleg over de koning van het woud vanaf de Daatjeshoeve naar de wildtoren. In het begin leek het erop dat het vrij rustig zou zijn. De wei bij de oude graaf was leeg en van enig burlen was niets te horen. Vlak voor de grenskerk aangekomen zagen we achter het bosje enige beweging; het bleek een ree te zijn. Bij het wildrooster bij de wildtoren liepen een zestal exmoorpony’s. Verder naar de wildtoren zagen en hoorden we rechts tegen de bosrand het een na oudste hert. Boven op de wildtoren zagen we links over het bosje heen een groep van 7 stuks nabij het ven. De groep bestond uit 3 hindes en 4 herten. Het oude hert liet duidelijk van zich horen en kwam langzaam richting wildtoren waar hij een tijd bleef staan en liet horen dat zijn hormonen nog niet uit gewerkt zijn. Op een gegeven moment vond hij het welletjes en liep naar het bosje links van de grenskerk en ging hiervoor in het gras liggen. Op de terugweg konden we hem hier nog eens bewonderen.
Aangekomen bij het wildrooster de excursie afgesloten en de deelnemers bedankt voor hun belangstelling. Ze waren zeer enthousiast over wat ze gezien en gehoord hadden.

Léon Goossens

Zondagavond 17 september: RUSTIGE BURL

Vanavond een familiegroep. Van jong tot oud, een gezellige club. Het oude hert stond rechts bij de nieuwe beek. Verder stonden de exmoors vooraan bij de toren. De roedel hindes plus het plaatshert lag, vooral veel liggen, tussen het bosje en de plassen [foto Ellen Luijks]. Het plaatshert burlden een beetje, maar mocht eigenlijk geen naam hebben. Een groepje jonge mannetjes stond schuin voor de toren links van de hoogspanning. Die waren elkaar wat aan het uitdagen en lagen met elkaar in de clinch.
Op de toren stonden hooguit buiten mijn groep op 10-15 mensen. Het was een rustige mooie avond.

Ellen Luijks

Zondagochtend 17 september: SCHIJNGEVECHT

Om half acht vertrokken richting uitkijktoren. Onderweg informatie gegeven over het bos en het edelhertenproject. Bij de brensbrug zagen we twee volwassen herten in het veld staan, een van de twee was het hert met zijn apart vorm gegeven gewei. Aangekomen bij de afrastering langs het smalle pad naar de toren zagen we in de mistflarden een paar paarden en de silhouetten van wat herten die in het bosje stonden. Toen we even later op de toren aankwamen stonden recht voor ons vier herten, de twee jongste waren een schijngevecht aan het houden. Links van ons kwamen een aantal hindes uit het bosje om naar de achterkant van het veld te trekken gevolg door het plaatshert. Op de terugweg stonden de twee herten nog steeds op het veldje, ze waren wel een stuk dichterbij gekomen zodat ze ook met het blote oog goed te zien waren. Om kwart over negen waren we terug voor het ontbijt.

Ed Hemmes

Zaterdag 16 september: HARDE KNAL

Nadat ik aan de hand van een deel van ‘n gewei iets verteld heb over de opbouw en functie hiervan, zijn we even na 7 uur met 16 personen vanaf de Daatjeshoeve vertrokken. Helaas zijn er een aantal mensen, die zich opgegeven hadden, niet gekomen. In het bos wat verteld over het Weerterbos en de veranderingen er de laatste jaren hebben plaats gevonden. Tijdens mijn verhaal over het project en het aantal edelherten bij het eerste wildrooster, klonk er een flinke knal mogelijk was er iemand aan het jagen. Onderweg naar de uitkijktoren hebben we alleen wat paarden gezien. Op de toren hoorden we dat de herten, na de knal, over held veld naar de bebossing rechts zijn gevlucht. Op het moment dat we besloten terug te gaan lieten een aantal hindes, we telde er 15, zich even aan de bosrand zien. Al met al toch een leuke ochtend gehad.

Ed Hemmes

Vrijdag 15 september: ZONSONDERGANG

Een mooie avond, met 18 gasten uit Waalre, Boxmeer, Heel, Venlo, Kelpen en Spaubeek.  Na een korte uitleg over het Weerterbos , een uitgebreide uitleg gegeven over de leefwijze van de edelherten. We hebben het plaatshert  met zijn harem kunnen spotten. De groep werd aangeschenen door de ondergaande zon. Prachtig!
Gasten hebben genoten en tegen 20 uur voldaan naar huis gegaan.

Mary Naus

Donderdag 14 september: KOLOSSAAL

Bij erg slecht weer, er waren maar 4 deelnemers  van de 7 die zich aangemeld hadden, vertrokken wij in de regen om 18.00 uur,  beetje beschut onder de bomen. Het een en ander verteld over het Weerterbos en het werk van het van het Limburgs landschap. In de verte licht geburl.....
Bij  de open vlakte voor de grenskerk liepen de pony’s en een hert met 7  hindes en een paar kalfjes.
Bij de toren was het erg rustig, wij waren alleen! Het hert met de hindes kwam achter de bomen uit  richting toren.
We waren blij verast, plots kwamen er rechts uit het bos wat hindes met jonge herten, zij liepen nieuwsgierig naar de groep voor de toren waar het plaatshert hen in de gaten hield. Toen ze dicht genoeg genaderd waren, ging het hert ze ophalen en dreef de jonge mannen  weg. Na enige tijd kwam  er een rivaal  uit het bos  maar bleef toch op gepaste afstand.
Na een half uur zijn we weer teruggegaan, vlak  bij de brens brug stond  het oude hert maar trok zich van ons niets aan. Vlak  bij het raster waar we weer uit de omrasterde omheining kwamen stak plots een kolossaal  dier de weg over. Ons goed  bekijkend en wij hem, liep die langzaam door de sloot weer het bos in.
Terug  bij de Daatjeshoeve afscheid van  de gasten zij vonden het ondanks het slechte weer een heel geslaagde avond en als gids is het ook leuk om eens met een kleine groep op stap te gaan.

Peter van den Brand.

Woensdag 13 september: FOTOGRAAF

Na de inleiding werd bij de Daatjeshoeve vertrokken met 21 personen, 15 volwassenen en 6 kinderen.
Het was schitterend wandelweer, het was droog, het zonnetje kwam er af en toe nog door en de wind was gaan liggen. Onderweg de nodige informatie verstrekt over het gebied en de populatie. Bij aankomst bij de uitkijktoren werden al snel een groepje herten gezien o.l.v. een hert met een imposant gewei. Ook de pony's liepen achter tegen de bosrand. Rechts van de toren waren heel duidelijk 3 zwarte ooievaars te zien en voor ons waren zilverreigers aan het vissen. Op de wildkansel stonden drie fotografen, waarvan de natuurfotograaf René van Echelpoel uit Oud-Turnhout zo vriendelijk was de bijgaande foto’s ter beschikking te stellen. Na de omgeving goed bekeken te hebben werd met het teruglopen begonnen en waren we vóór 20.00 uur weer bij de Daatjeshoeve, waar afscheid genomen werd en een aantal deelnemers wat gingen drinken of eten. Ondanks dat er nog niet geburld werd door de herten, was het toch een geslaagde excursie met genoeg te zien.

Willy Wijnhoven

Dinsdag 12 september: 21 EDELHERTEN

Om 18.00 uur waren drie personen aanwezig om deel te nemen aan de Edelherten excursie. Na enige uitleg te hebben gegeven over het edelhert gingen we op pad richting wildtoren.
Onderweg een en ander verteld over het Weerterbos. Dat men op diverse plaatsen het naaldhout aan het weghalen is. Naaldhout is een van de grootverbruikers wat betreft het water. In het open gebied voor de grenskerk liepen twee exmoorpony’s. Doorlopend naar het wildrooster voor de wildtoren bevonden zich rechts 21 edelherten. De leihinde met halsband ging als eerste richting wildtoren gevolgd door een aantal hindes en kalveren. Het plaatshert bleef rustig liggen totdat er 4 herten in beweging kwamen en richting hindes gingen. Toen kwam hij in beweging en zorgde ervoor dat hij zich tussen de hindes en de overige 4 herten bevond. Helaas hebben we het geburl niet gehoord maar hebben wel nog kunnen waarnemen dat hij zich tooide met gras en hei in zijn gewei.
Na deze mooie waarneming zijn we weer terug gegaan richting Daatjeshoeve. Afscheid genomen en hun bedankt voor de belangstelling.

Léon Goossens

Maandag 11 september: RUSTIG EN STIL

Er waren vanavond 3 reserveringen, waarvan er uiteindelijk 2 belangstellenden daadwerkelijk verschenen.Had iets meer belangstelling verwacht maar het is nog vroeg in het bronstseizoen. Voordeel is dat je deze mensen extra aandacht kunt geven.
Onderweg naar de toren geen waarneming van edelherten. Ook geen burlen gehoord.
Vanaf de toren waren aanvankelijke 4 nog jongere herten te zien liggend in het gras recht voor de toren.
Op dat moment (nog) geen hinde te bekennen. M.a.w. erg rustig en stil.
Na verloop van tijd verschenen de eerste hinden vanuit de bossen schuin rechts voor de toren. Op een gegeven ogenblik was er een groep van ongeveer 18 hinden en kalfjes (inclusief leidhinde met halsband) met het plaatshert in de buurt. De 4 jongelingen hadden zich inmiddels teruggetrokken en waren niet meer zichtbaar. Het bleef rustig bij de edelherten.
Vervelend was wel dat een drietal grotere helikopters continu boven het Weerterbos rondjes aan het draaien waren met veel kabaal. Soms tot vlak boven de boomtoppen. Voor de herten kennelijk geen probleem. Onderweg terug naar de Daatjeshoeve nog twee herten en twee wilde zwijnen gezien in pitrus veld links van de weg na passeren eerste wildrooster.

Frans Boonen

Maandag 11 september: AANHOUDENDE REGEN

Na de inleiding met het gewei en informatie over het Weerterbos werd onder de paraplu vertrokken naar de Wildkansel. Onderweg informatie verstrekt over de herten, vlinders, vegetatie en de grenskerk. Even voor de grenskerk liepen al de 10 exmoorpony’s binnen de omheinde ruimte. Op de wildkansel zelf hield het op met zachtjes regenen en werden we verast door een stevige regenbui. Maar niet getreurd op een behoorlijke afstand aan de overkant van de open ruimte zagen we ongeveer 6 hinden o.l.v. een hert grazen vlak voor de bosrand, maar burlen was er niet bij helaas. Ook vertoonde zich een zilverreiger. Door de aanhoudende regen werd besloten om weer snel terug te gaan naar de Daatjeshoeve, waar we te vroeg voor de koffie, om half negen in de morgen, aankwamen.

Willy Wijnhoven

Zondagavond 10 september: GEEN BURLEN

Zondagavond 10 september met 12 bezoekers op pad gegaan om edelherten te spotten. Onderweg naar de uitkijktoren informatie gedeeld over het edelhertproject. Het was stil in het bos geen edelhert te zien. Bij de toren zagen we een groep van ongeveer 12 hindes, een volwassen hert en 2 jonge herten grazen. Er was weinig actie te zien. Op de terugweg zagen we eerst het oude hert met z'n bijzondere gewei en even later, op het weitje bij de Brensbrug, nog 3 jonge herten, allemaal hielden ze ons in de gaten. We hebben niet een keer een burlend hert gehoord, jammer.

Ed Hemmes

Zaterdagochtend 9 september: AANHOUDENDE REGEN

Voor de excursie in de vroege morgen hadden zich 11 personen aangemeld, waarvan er 9 op het appel verschenen. Dat was waarschijnlijk vanwege het regenachtige weer. Na de inleiding met het gewei en informatie over het Weerterbos werd onder de paraplu vertrokken naar de wildkansel. Onderweg informatie verstrekt over de herten, vlinders, vegetatie en de grenskerk. Even voor de grenskerk liepen al de 10 exmoor pony’s binnen de omheinde ruimte. Op de wildkansel zelf hield het op met zachtjes regenen en werden we verast door een stevige regenbui. Maar niet getreurd op een behoorlijke afstand aan de overkant van de open ruimte zagen we ongeveer 6 hinden o.l.v. een hert grazen vlak voor de bosrand, maar burlen was er niet bij helaas. Ook vertoonde zich een zilverreiger. Door de aanhoudende regen werd besloten om weer snel terug te gaan naar de Daatjeshoeve, waar we te vroeg voor de koffie, om half negen in de morgen, aankwamen.

Willy Wijnhoven.

Edelherten excursies 2017

Kom edelherten kijken in het Weerterbos.

Voor deelname aan een burlexcursie dient u zich verplicht aan te melden door zich aan te melden op een van de onderstaande data [minimale bijdrage van € 4,00 per persoon [Beschermers betalen € 2,50] | contant en gepast te voldoen bij aanvang van de excursie]. De excursie met hertenontbijt na [€ 9,95] zijn inclusief de bijdrage voor de burlexcursie en dient contant betaald te worden bij de Daatjeshoeve.

Zaterdag 9 september | 7.00 uur

Zondag 10 september | 18.00 uur

Maandag 11 september | 18.00 uur

Dinsdag 12 september | 18.00 uur

Woensdag 13 september | 18.00 uur

Donderdag 14 september | 18.00 uur

Vrijdag 15 september | 17.30 uur

Zaterdag 16 september | 7.00 uur

Zaterdag 16 september | 17.30 uur

Zondag 17 september | 7.30 uur + hertenontbijt [deze excursie is volgeboekt]

Zondag 17 september | 17.30 uur

Maandag 18 september | 17.30 uur

Dinsdag 19 september | 17.30 uur

Woensdag 20 september | 17.30 uur

Donderdag 21 september | 17.30 uur

Vrijdag 22 september | 17.30 uur

Zaterdag 23 september | 7.30 uur + hertenontbijt

Zondag 24 september | 7.30 uur

Zondag 24 september | 17.30 uur

Maandag 25 september | 17.30 uur

Dinsdag 26 september | 17.30 uur

Woensdag 27 september | 17.30 uur

Donderdag 28 september | 17.30 uur

Vrijdag 29 september | 17.30 uur

Zaterdag 30 september | 7.30 uur

Zondag 1 oktober | 7.30 uur + hertenontbijt

Zondag 1 oktober | 17.30 uur

Maandag 2 oktober | 17.30 uur

Dinsdag 3 oktober | 17.30 uur

Woensdag 4 oktober | 17.30 uur

Donderdag 5 oktober | 17.30 uur

Vrijdag 6 oktober | 17.30 uur

Zaterdag 7 oktober | 7.30 uur + hertenontbijt

Zaterdag 7 oktober | 17.30 uur

Zondag 8 oktober | 7.30 uur

Zondag 9 oktober | 17.30 uur

Het is mogelijk om voor of na de excursie een broodje of kop koffie te nuttigen in de Daatjeshoeve. Voor openingstijden: www.daatjeshoeve.nl.

De excursies bestaan uit maximaal 25 personen en gaan specifiek in op de edelherten. De paden zijn goed toegankelijk [wandeling is ongeveer 6 km], denk wel aan verrekijker en muggenstift.
Bij gering belangstelling gaat de excursie niet door [u wordt hier tijdig van op de hoogte gesteld].