zondag 4 oktober 2015

Zondagavond 4 oktober: genoeg

Om 17.30 uur hadden er weer een  groep mensen zich verzameld voor de laatste excursie  naar de Edelherten. Onder een behaaglijke temperatuur gingen we richting bos, na de nodige uitleg liepen we via de grens Limburg/ Brabant naar de uitkijktoren. Onderweg vragen beantwoorden over de Edelherten en het Weerterbos  Het was bijzonder stil in het bos. Bij de toren aangekomen lag er rechts van de poort een prachtig hert, ongeveer 50 tot 60 meter voor de toren lag de groep hindes. De Exmoor pony’s waren rustig aan het grazen.
Het was erg rustig, na een half uur begonnen er vanuit de bosrand verschillende herten naar de open vlakte te lopen. Ook  de groep met de hindes kwam in beweging, luid burelend van alle kanten kregen we het geweldige oergeluid te horen,
Iemand had het idee dat de herten afscheid namen of ze wilden zeggen het is genoeg geweest. De groep en een stuk of vier herten bleven wat op en neer lopen voor de toren. langzaam werd het donker en de herten gingen richting bos en wij gingen richting Daatjeshoeve.
Ondanks dat de herten vrij rustig waren vond iedereen het zeer de moeite waard en werd het seizoen met burlexcursies afgesloten.

Peter van den Brand

zaterdag 3 oktober 2015

Zaterdagochtend 3 oktober: beetje mistig

Vanmorgen op pad gegaan met vrij grote groep mensen van heinde en verre Zeeland, Breda, kop van Limburg, Midden Limburg en Belgie.
Bij een prachtige zaterdag morgen vertrokken we om 7.30 uur en zoals gebruikelijk verteld over het Weerterbos en de groep edelherten. Nog beetje mistig, wat een mooie sfeer geeft, hoorden we de herten al snel burlen via de open vlakte langs de Brensbrug. Via de grens tussen Limburg en Brabant, naar het grenskerk monument gelopen; het geburl was duidelijk te horen en kwam van alle kanten . Bij het hek naar de uitkijktoren zagen we een paar hindes in de bosrand, links en rechts stonden drie prachtige herten luid te burelen.
Verderop de toren kon je de mannen goed zien, in een fraai door de zon verlichte terrein, lieten ze zich goed fotograferen. Na een kwartier kwam het plaatshert met de groep van 23 stuks uit het bos, de hindes liepen mooi door het water, het plaatshert had het druk om ze bij elkaar te houden.
Wat opviel is dat er steeds dezelfde hinde de groep verlaat, waardoor de herten die rond de groep zwerven erg actief waren. Maar het plaatshert hield het goed in de gaten. Rond 9.15 uur zijn we teruggegaan naar de Daatjeshoeve waar de koffie en thee lekker stond te pruttelen.
Na nog wat nakletsen was ieder weer overtuigd dat we toch heel blij moeten zijn met dit unieke stuk natuur. Tevreden nam ieder afscheid van een zeer geslaagde excursie.

Peter van den Brand


vrijdag 2 oktober 2015

Vrijdag 2 oktober: verboden terrein

Deze avond was de mooiste van de drie excursies die ik gelopen heb. Weer een geweldige opkomst, volle bak zoals dat heet. Waar op voorgaande tochten het burlen niet zo geweldig was, zo overweldigend was het deze avond. Het plaatshert stond voor onze neus met het grootste deel van de hinden, vóór het water en werd uit alle hoeken uitgedaagd. Er vond zelfs een stoeipartij plaats tussen een jonger hert en een wat oudere. Plotseling begon achter het water een wat ouder hert snel weg te lopen. Dit werd veroorzaakt door iemand met een rood jack, die zich toch op verboden terrein gewaagd had om foto’s te maken. Het was dringen om een mooi plaatsje op de wildtoren. Er waren heel veel kijkers gekomen op eigen houtje. Ook op de terugweg werden we met regelmaat getrakteerd op geburl. De Daatjeshoeve werd na afloop goed bezocht en de cappuccino smaakte weer geweldig.

Willy Wijnhoven

donderdag 1 oktober 2015

Donderdag 1 oktober: uitdager

Om even na zessen welgemoed, onder een stralend zonnetje, met 23 deelnemers op weg naar de uitkijktoren. Tijdens de uitleg onderweg over het beheer en de daarmee gepaarde gaande veranderingen in het  Weerterbos hoorden wij al af en toe in de verte de herten burlen.
Op de hoek van het hekwerk langs de grensweg  stond, bewonderd door veel toeschouwers, een imposant hert luid te burlen richting het roedel dat bij het kleine vrijstaande bosje rustig in het  gras lag; het plaatshert stond strategisch tussen het roedel en de uitdager opgesteld. Aan de andere kant van het bosje was ook een hert regelmatig aan het burlen.
Onder de hoogspanningsmast achter de uitkijktoren lag het hert met achterliggende kroontak te herkauwen. Op een gegeven moment begon ook deze te burlen en kwam langzaam in beweging richting het roedel.
Op de terugweg begaf het hert, dat zich eerder achter het bosje verscholen, richting het roedel. Het plaatshert kwam direct in actie en rende naar de uitdager toe. Helaas voor ons verdwenen beide herten achter het hoge riet en na eventjes kwam het plaatshert weer tevoorschijn waarna hij weer luid burlde. Van de uitdager was geen spoor meer te bekennen.
Zeer voldaan over het schouwspel togen wij, terwijl  duisternis inviel, daarna terug naar de Daatjeshoeve waar iedereen afscheid nam.


Piet Litjens

woensdag 30 september 2015

Woensdag 30 september: geslaagde avond

Om half 6 waren sloten de laatste deelnemers aan om na het inleidende praatje op pad te gaan. De avonden worden steeds korter dus snel op pad. Op een aantal plaatsen stil gestaan om de ontwikkelingen in en rond het Weerterbos  en het Edelhertenproject toe te lichten. In het veld bij de Brensbrug lag een groot hert net achter de water, goed te zien ook zonder kijker. Vrij snel nadat we hem gespot hadden stond hij op en kwam, af en toe burlend, nog een stuk dichterbij. Nadat we verder liepen richting toren heeft het laatste deel van de groep nog kunnen zien dat hij, vlak achter hen, het pad overstak richting grote veld. Op de toren was het erg druk. De exmoor pony’s stonden vlakbij de toren. Na enig speurwerk zagen we 3 herten aan de bosrand,achter in het veld, lekker van de najaarszon genieten. Ons geduld werd op de proef gesteld maar na een tijdje liet ook de roedel zich zien, ook aan de bosrand, ze trokken langzaam naar links weg. Net voor half acht zijn we terug gegaan naar het vertrekpunt, om nog voor het donker het bos uit te zijn. Vlak voor we het tweede wildrooster passeerde zagen we een hert in het donkere bos staan regelmatig burlend. Toen de laatste deelnemers bij de Daatjeshoeve terug kwamen  vertelde ze dat de bij de Brensbrug de roedel het pad hadden zien oversteken. Iedereen die ik sprak keek terug op een geslaagde avond.


Ed Hemmes

Dinsdag 29 september: waardering

Om 17.30 uur had zich een groep mensen verzameld bij de Daatjeshoeve, na kennismaking en uitleg over  de excursie gingen we snel op pad. Zo dat we zo veel mogelijk konden genieten van een lange avond. Richting brensbrug lopend vertellend over het Weerterbos, over de houtkap en de rabatten. 
Bij de ingang van het wildrooster over de groep Edelherten  verteld en meteen een aantal vragen  beantwoord.
Lopend richting richting uitkijktoren hoorden we soms wat geburl, maar het was erg rustig vanavond, Rechts voor het bos lag de hele groep van 23 stuks, het plaatshert hield alles in de gaten na ongeveer 20 min verscheen er een hert links. Even later gevolgd door nog een hert, waardoor  de groep wat onrustig werd. Het plaatshert ging tussen de hinden en de andere 2 herten staan en liet zich goed horen. Langzaam maar zeker kwamen de 2 herten dichterbij; het plaatshert bleef  op zijn plek staan burelen wat door  de aanwezige mensen erg werd gewaardeerd. Er werden veel foto's gemaakt en  rond 19.20 uur zijn  we terug gegaan naar de Daatjeshoeve waar we rond 20 uur aankwamen  en wat hebben nagepraat vond ieder het een zeer geslaagde excursie. Met dank aan Het Limburgs Landschap.

Peter vd Brand

maandag 28 september 2015

Maandag 28 september: druk.....

Met flinke groep onder een stralend zonnetje richting edelherten. Brensbrug: geen herten, Slenk, geen herten, weiland met koeien geen herten, hoge plek met uitzicht over Grashut voor de Grenskerk: geen herten. En geen geburl. Zou het te mooi weer zijn geweest?
Gelukkig iets verder door het eerste geburl en een hert bij het bosje.

Op de toren blijkt het wel heel erg druk. De hele bovenverdieping staat propvol met edelhertenspotters [foto Henk Heijligers]. Dan wordt het lastig om de groep bij elkaar te houden...


Voor de toren ligt de complete groep met hinden en kalveren rustig te kijken. Weinig activiteit. Het hert staat, laat af en toe van zich horen [foto's Gerrit Weijs] er bij en wordt soms een beetje geplaagd door de herten in de omgeving. Maar, ze blijven op afstand en als het plaatshert richting burlende herten in de omgeving gaat kiezen deze eieren voor hun geld.



Kortom niet al teveel activiteit, maar wel bijna alle herten in de directe omgeving. Als het plaatshert het even laat afweten, kan dat nog tot leuke actie leiden komende dagen.....

Henk Heijligers

Zaterdag 26 en zondag 27 september: zon en maan

Edelherten baadden in het laatste zonlicht |Edelherten bij supermaan

Hoe verschillend uitzichten binnen 24 uur kunnen zijn, tonen zaterdag- en zondagavond aan.

Zaterdagavond: Elf natuurliefhebbers uit België waren te gast in het Weerterbos en zagen vanaf de toren hoe de hindengroep met kalveren en leidhert aan de overzijde van het water liepen met hun waterspiegeling duidelijk zichtbaar [foto's Ron Vodegel]. Tegenover hun, aan de ander kant van het water, liepen vier andere herten. Alle dieren waren actief en werden overspoeld door het gele zonlicht.


Op zondagavond kregen mijn 33 gasten een heel ander beeld. Bijna alle leden van de hindengroep en het leidhert lagen bij onze komst op de toren tegen het bosje aan in het gras. Ze lagen in het schaduwdeel. Af en toe stonden de dieren op. Ook het leidhert, hij liet ook soms zijn stem horen. Tegen de tijd dat de 'supermaan' op kwam, verscheen een ander hert langs de waterkant en dat vroeg natuurlijk om een reactie van het leidhert. De indringer vergrootte daarop snel zijn afstand. Wanneer u de foto met de 'supermaan' goed bestudeerd ziet u linksonder een deel van de hindengroep met het leidhert. In het water: grote zilverreigers, een blauwe reiger en grauwe ganzen. Horizontaal rechts van het leidhert voorbij het midden loopt een ree.


Terug naar zaterdagavond niet ver van het beginpunt van de excursie kruiste een hazelworm ons pad. Hazelwormen worden in het Weerterbos niet vaak waargenomen.


Bij de Brensbrug lag een hert op zijn blijkbaar vaste plek. In de omgeving van de toren telden we 7 herten. In totaal zagen we acht van de negen herten die het Weerterbos rijk is.

Op zondagavond weer dezelfde man bij de Brensbrug. Dit keer liep hij eerst in onze richting om na een tijdje in het bosje rechts van de Oude Graaf te verdwijnen.

Bij de toren kwam de teller te staan op 5 herten en 14 hindes met kalveren.
Op beide avonden konden de bezoekers volop genieten van het geburl.

Ron Vodegel

Opmerking; Ik spreek van 'supermaan', omdat de maan op dat moment de dichtste afstand tot de Aarde bereikte en er die nacht een bijzondere maansverduistering zou zijn.

Zondag 28 september: foto

Enkele foto's van Henk Gebben van zondag 27 september.




zondag 27 september 2015

Zondagochtend 27 september: vernieling

Afgelopen nacht is een deel van het hekwerk van de wildtoren bij de Grashut vernield. Komende dagen zal het hekwerk provisorisch worden hersteld. Voorzichtigheid geboden dus en voor diegene die nadere informatie kunnen verstrekken over de vernieling kunnen contact opnemen met Het Limburgs Landschap [077-4737575].


Henk Heijligers



zaterdag 26 september 2015

Zaterdagochtend: 26 september:

Ruim voor half acht waren de deelnemers al allemaal aanwezig. Het was al volop licht, een klein beetje mistig. Nadat het gewei, met uitleg, rond was geweest en ieder zijn bijdrage in mijn hoed had gedeponeerd zijn we op pad gegaan. Onderweg de gebruikelijke info gedeeld. Af en toe was zwak wat geburl te horen. Ondanks dat we stevig hadden doorgelopen kwamen we eigenlijk net te laat bij de toren aan om de roedel goed te zien, ze trokken net rechts het bos in. Wel stond bij het hek de groep exmoor pony’s, aan de andere kant van het gaas een bezoeker met een zak brood. Ik kon niet zien of dat het zijn ontbijt was of dat hij het aan de paarden voerde, wat in ieder geval zeker niet de bedoeling is. Op de toren hoorde we van verschillende kanten stevig burlen. Na enige tijd werd ons geduld beloont, een groot hert kwam het veld oplopen, af en toe strekte hij zijn nek om een stevig geluid te produceren. Even later zien we nog een hert met twee hindes, achter op het veld, door het water richting het bos lopen. Het zonnetje was intussen lekker gaan schijnen, tijd om terug te gaan naar de Daatjeshoeve om daar,als afsluiting, met een aantal deelnemers koffie te drinken.

Ed Hemmes

vrijdag 25 september 2015

Vrijdag 25 september: edelherten en exmoors

Vrijdag 25 september met 30 personen om half zes vertrokken. De honden bij de Daatjeshoeve blaften zo hard dat we gelijk gingen lopen en ik mijn inleidende praatje een stuk verder in het bos heb gehouden. Ook nu weer even stilgestaan bij het eerste rooster en verteld over het onderhoud aan het raster, afgelopen jaar weer een 200 palen vervangen en over het feit dat het een politiek besluit is of de herten ooit vrij komen. Achter de Brensbrug in het weitje zagen we al een eerste hert staan. Op het fietspad zagen we er ook nog een in de wei liggen en vanaf de toren was de groep hindes, kalveren en het plaatshert ook duidelijk te zien. In burlen hadden ze niet zo veel zin, het was erg rustig. Op een gegeven moment liepen de Exmoor pony 's door de kudde heen. Dit ging vrij rustig maar toen het hert met zijn indrukwekkende gewei op een paar pony's afstapte namen die toch snel de benen. Het was wel een prachtig gezicht om de herten en de pony's zo langs en door elkaar te zien [foto Leo Kuijpers]. Op het laatst nam ook het burlen nog wat toe. Met nog een paar zilverreigers en een  bonte specht die net langs de toren vloog was het weer een geslaagde avond.


Leo Kuijpers

woensdag 23 september 2015

Woensdag 23 september: niet overweldigend, maar leuk


Geweldig, zo’n excursie avond  met  enthousiaste deelnemers. Wij hebben vanavond drie herten gezien die niet agressief waren, maar wel duidelijk 'het toneel' stalen. Ook zagen we een aantal hinden links van ons bij de bosrand, in de gaten gehouden door het plaatshert. We hebben wel burlen gehoord, maar niet overweldigend.  Desalniettemin een mooie en droge avond, met  25 deelnemers. Veel bedankjes ontvangen voor de leuke en gezellige tocht. Ook de koffie bij de Daatjeshoeve  achteraf smaakte weer geweldig.

Willy Wijnhoven

dinsdag 22 september 2015

Dinsdag 22 september. Je kunt niet alles krijgen. Wel veel......

De excursie begon als een kopie van woensdag 16 september. Tel alleen bij het aantal bezoekers tien op – 25 volwassenen en één kind – en de omstandigheden zijn gelijk.

 Hier sta je dan als man op het grasveld bij de Brensbrug halverwege de afstand pad met bos links tegen de bosrand aan. Je ziet en ruikt een groep van 28 mensen staan voor de brug over de Oude Graaf achter de bomen. Je hebt ze allang gezien. Voor je staan ook al twee andere nieuwsgierigen naar je te loeren. Naar het bos achter me wil ik niet. Ik wil het pad over. Twijfel, dan maar met het gewei over het gras [foto Ron Vodegel]. 


Een zoelplek maken? Nee, er zijn geen hindes in de buurt. Mijn gewei met gras versieren? Dat geeft meer aanzien en intussen een paar keer burlen. Let op!!! Een paar mensen uit de groep maakt zich los en komt mijn richting uit. Nu komt de hele groep er achteraan. Dan maar via het bosje verderop het pad over. Wanneer ik achter de eerste of tweede bomenrij blijft is er een kans. Doch de groep mensen komt achter mij aan. Dan maar terug. Nee, niet slim wat verder richting meanderende beek. Wat sneller. Nu sta ik in de beek en schuur ik met mijn gewei langs de takken van een boom.
Wat moet ik doen, daar komt een concurrent aan. Hij is sterker en ik wil geen confrontatie. Dan maar het pad over. Voor mensen ben ik minder bang dan voor mijn soortgenoot. Rennen, nog 40, 30, 20, 10 meter tot het pad. O, jee. Meer mensen hebben zich verzameld. Laat ik omdraaien terug naar het bosje. Misschien ben ik mijn sterkere concurrent voor. Gehaald. Ik hoor hem dicht achter mij burlen. Ik ren dieper het bos in en ben veilig.

Even later komt het tweede hert uit het bosje. Hij heeft zijn status bevestigd en het eerste hert heeft het hertenpad gekozen. Mijn hele excursiegroep vindt het tweede hert veel mooier. Hij heeft een mooi donker en groot gewei en een imponerende beker

Het dier is ook forser. Waarom is hij niet het leidhert of komt dat nog?

Veel tijd hebben wij intussen bij de twee herten doorgebracht. Het was een bijzonder tafereel en moesten onszelf dwingen verder te gaan om voor het donker de hindegroep met leidhert te vinden. De toren hebben we niet bereikt. Het was ook niet nodig. Onderweg hoorden we af en toe geburl. Bij het begin van het grasveld richting toren zagen we alleen het gewei van een liggend hert. Verderop tussen het bosje voor de grenskerk en ons liep de groep van 21 hindes en kalveren plus het leidhert. Een van de dames op haar achterpoten.

De hele groep verplaatste zich in richting van het liggende hert. Wij volgden en zagen hoe de dieren op het grasveld stopten om naar ons te kijken. Het leidhert als herder achteraan.

Het leidhert lijkt lang niet zo indrukwekkend als het tweede hert dat we zagen. Op een afstand van 20 meter achter de hindegroep bleef het liggend hert op zijn plek en reageerde nergens op. Duidelijk was het de leidhinde die de groep de richting wees. Het leidhert hield de groep bij elkaar en zijn geburl werd soms beantwoord of andersom. Uiteindelijk werd de afstand tussen ons en de dieren groter en verdwenen ze al snel door de stortregen uit het zicht. Veel hebben we deze avond voorgeschoteld gekregen. De lange interactie tussen de twee herten, geburl, de groep met hindes, kalveren en leidhert, veel edelherten dus en een ware langdurige stortregen. De stortregen begon op het moment dat de hindegroep zich van ons verwijderde. Gelukkig kunnen we dit jaar na de excursie bij de Daatjeshoeve terecht.

Ron Vodegel met ondersteuning van Leon Goossens

En nog een aantal nagezonden foto's van Ronald Otter:




Edelherten Weerterbos: film

Met dank aan Jan van der Heijden.

Maandagavond 21 september: wie kijkt naar wie

Vrijwel meteen vertrokken richting raster en Brensbrug. Bij de Brensbrug lag een van de herten een beetje lui om zich heen te kijken. Burlen, ho maar. Maar wel de eerste 'burls' te horen vanaf de Grashut. Op het wandelpad bij de Grenskerk een hert fraai te zien, en burlend richting bos. In de achtergrond een van de Exmoorpony's, die natuurlijk voor het beheer ook een wezenlijke rol spelen.

Bij de toren aangekomen was het niet nodig om die ook daadwerkelijk op te gaan. Het schouwspel was beter te zien bij de toegangspoort tot de toren. Redelijk rustig, af en toe 'controleerde' het plaatshert de hindes op vruchtbaarheid. Een aantal kalveren waren bij de moeder aan het drinken.


Dat veranderde enigszins toen de hindes richting toren liepen en heerlijk dichtbij kwamen. Voor iedereen in de groep en natuurlijk ook de overige aanwezigen [toch ook nog wel zo'n 20 personen] een prachtig schouwspel. Een van de kalveren had nog nog in prachtig gespikkeld uiterlijk.


En natuurlijk ook de hindes op zichbare afstand is zeker niet alledaags. Ze waren zo nieuwsgierig dat op een gegeven moment niet meer duidelijk was wie nu eigenlijk naar wie aan het kijken was. Heerlijke avond.

Henk Heijligers











zondag 20 september 2015

Zondagavond 20 september: versieren

Door onduidelijke vertrektijd op de site rond 18 uur vertrokken om iedereen die zich aangemeld had mee te kunnen nemen. Onderweg naar de toren iets verteld over het Weerterbos en omgeving. De pas zat er goed. In het bos was het opvallend stil, wel wat vogels maar geen hert te horen, iets wat ik tot nu toe nog niet had mee gemaakt. Ook op de hoek van het veld was er niets te zien. Bij de toren aangekomen zagen we rechts een groot hert liggen, van de fotografen hoorde we dat er boven op de toren meer te zien zou zijn. We moesten goed zoeken om, wat verder weg, de groep hindes met kalveren en het plaatshert in het hoge gras te zien liggen. Nog verder weg zagen we ook nog twee jonge mannetjes liggen. Na een minuut of 10 stond het hert rechts op en kwam richting toren gelopen, recht voor ons begon hij met zijn gewei door het gras te vegen en versierd met wat gras ging hij verder. Het burlen kwam nu ook op gang. Het hardste geluid kwam van een andere man, eerst niet zichtbaar maar even later kwam ook hij langs de toren. De groep in het veld was inmiddels in de benen gekomen. Het plaatshert hield de andere mannen in de gaten en liet dat duidelijk horen. In de achtergrond hielden de twee jonge mannen een oefengevecht voor als ze later groot zijn. De schemer viel in, de herten trokken het bos in en wij richting huis.

Ed Hemmes

Zondagochtend 21 september: grote bok

Ook vanmorgen was er weer een hele groep van ruim 25 personen waaronder verschillende kinderen om de edelherten te komen bewonderen. Het weer was prachtig en je kon bij de Daatjeshoeve al af en toe het geburl horen. Onderweg wat verteld over het raster en het onderhoud, de sponswerking van het Weerterbos, over bosranden en vlinders en over inscharingen met koeien van boeren. Bij de uitkijktoren aangekomen was er  wel geburl te horen maar geen hert te zien! Het was nog een beetje mistig, de opkomende zon zorgde voor een mooi landschap maar wel met veel tegenlicht zodat het moeilijk was om iets te zien [foto Leo Kuijpers].




Na een kwartiertje  een hert helemaal achteraan gespeurd maar tegen de tijd dat iedereen wist waar ze moesten kijken was hij al weer in het bos verdwenen. Wel de zwarte ooievaar gezien maar ook door het tegenlicht was die moeizaam waar te nemen. En dan in de verte zien we ineens het water opspatten, de hele kudde hindes met het plaatshert. Een beeje ver weg maar met de verrekijker goed te zien.



En net voordat we gaan teruglopen komt er nog een grote bok van links uit het bosje op zo'n 50 meter voor de toren langs lopen, zijn prachtige gewei duidelijk showend en af en toe liet hij een luid geburl horen [foto Marian Budding]. Prachtig!

Leo Kuijpers

zaterdag 19 september 2015

Zaterdagochtend 19 september: essen of eiken

Vanmorgen om half acht bij de Daatjeshoeve vertrokken. Bij het binnengaan van het raster hoorden we al het geburl. Rechts van de weg was ook duidelijk te zien dat de edelherten liever van de essen eten dan van de eiken. De essen stonden er al behoorlijk kaal bij. Bij aankomst bij de uitkijktoren was er geen geburl meer te horen. Wel lag kort er een bok met een imposant gewei. Heel in de verte tegen de bosrand liepen de hindes met het plaatshert, alleen goed zichtbaar met een verrekijker. Verder zagen we helemaal rechts achter nog vier bokken lopen. We zagen nog twee reeen, een paar zilverreigers en een zwarte ooievaar. Op de terugweg zagen we op het lange rechte pad nog verse sporen van de herten. Beduidend groter dan die van een ree merkten een aantal mensen op en links voor de Brensbrug stonden nog twee prachtige bokken op zo'n 100 m. afstand [foto Leo Kuipers]. Speciaal voor de excursie liet er een nog een paar keer een goede burl horen. Het was een zeer geslaagde morgen.

Leo Kuijpers


donderdag 17 september 2015

Donderdag 17 september: wisseling van de wacht

Gelukkig is het weer opgeklaard en met 21 personen om enkele minuten na zessen welgemoed op stap. Bij de bosschage voor het Grenskerkmonument staat een eenzaam hert wat enkele keren burlt en dat wordt beantwoord uit de verte.
Aan de rechterkant bij de uitkijktoren ontwaren wij in de bosrand  langs de poel enkele hindes en kalveren maar geen plaatshert. Helemaal aan de rechterkant staat de 'dwaal'hinde met een kalf tegen de afrastering aan. Langzamerhand komen steeds meer hindes, kalveren en smaldieren uit het bos tevoorschijn. Het geheel lijkt nog op een 'zooitje ongeregeld. Hindes en kalveren lopen steeds alle kanten op. Af en toe horen wij uit het bos geburl [foto Henk Heijligers].










Plotseling verschijnt een groot hert uit het bos en jaagt de 'dwaal' hinde met kalf terug naar het roedel. Het plaatshert probeert nu duidelijk de roedel bij elkaar te drijven en nadat hij min of meer orde in de warboel geschapen heeft vertrekt hij luid burlend richting het open veld voor de uitkijktoren. Tijd om met de groep de uitkijktoren te beklimmen.
Op de open ruimte voor de uitkijktoren staat het hert met de achterliggende kroontak dat voorheen het plaatshert was. Bij het zien en horen van het nieuwe plaatshert kiest hij eieren voor zijn geld en begint aarzelend aan de aftocht,  vergezeld van een spitser.
Al met al een leuke show en om circa 19.45 uur aan de terugtocht begonnen.

Piet Litjens

woensdag 16 september 2015

Woensdag 16 september: regen en onweer?

Tegenwoordig is het even op buienradar kijken wat de weersvooruitzichten zijn. Niet zo goed, leek het. Vanaf 19.00 uur werd onweer voorspeld, daarvoor regen. Als gids ben je dan heel benieuwd hoeveel aangemelde bezoekers er dan op een (volgeboekte) excursie daadwerkelijk komen. Echter vier personen hadden zich afgemeld. Van de overgebleven aanmeldingen hebben veertien volwassenen en twee kinderen het weer getrotseerd. Terecht dat hun komst werd beloond. We startten vanwege de regen in een ruimte van de Daatjeshoeve. Lekker droog kreeg het gezelschap uit o.m. Haarlem, Arnhem, Assen, Ospel en Eindhoven de eerste informatie over het Weerterbos en de edelherten. Ondertussen kwam zelfs de zon door en in constante droogte konden we de excursie voltooien. Bij aankomst bij de vlakte bij de toren stonden op de voorgrond een grote zilverreiger en op de achtergrond tegen de bosrand een aantal hindes. Een begin voor nog meer. Onderweg was geburl te horen. De zon zakte intussen verder en in haar laatste stralen zagen we vanaf de bovenste torenverdieping hindes met het plaatshert afsteken. Inderdaad tegen de bosrand aan en door de kijker en het zonlicht goed waarneembaar [foto's Ron Vodegel].




Rechts vanuit de toren gezien klonk burlgeluid beantwoord door een zwak burlen achter de groep hindes. Een man verscheen even tussen de bomen en verdween weer. Het burlende hert rechts verscheen even later tot groot genoegen van mijn gasten. De man kwam dichterbij en stond stil naar de toren te kijken. Iedereen was daardoor in de gelegenheid de achtjarige hert met zijn gewei nauwkeuriger te bestuderen. Na een tijdje verdween hij uit het zicht.



De groep hindes en het hert trokken daarna de aandacht. Ze verplaatsten zich naar rechts richting bos. Op hun eerdere plek verschenen drie mannen. De zon was intussen verdwenen en het werd moeilijker de dieren te volgen. Tijd om zelf terug te gaan. De twee aanwezige zwarte ooievaars hebben we niet kunnen waarnemen. Misschien tijdens de volgende excursies?. De buit: twaalf hindes met kalveren, vijf herten, geburl en het uitblijven van de voorspelde regen en onweer. Een heerlijke avond voor een gids met een gezelschap dat zo enthousiast is. Met dank aan Truus voor de actuele informatie.

Ron Vodegel

dinsdag 15 september 2015

Dinsdag 15 september: weinig burlen

Bij de Daatjeshoeve stond weer een compleet volgeboekte ploeg om de trip mee te lopen naar de wildtoren om de herten te zien. De groep bestond uit volwassen mensen en twee kinderen uit o.a. Venray, Heusden, Rotterdam, Eindhoven, St Nicolaas [Belgie] en Weert en omgeving.
Na de gebruikelijke inleiding met informatie  over het gebied en de herten, werd met de wandeling van 3 km begonnen. Onderweg allerlei wetenswaardigheden over het Weerterbos overgedragen.
Bij de wildtoren aangekomen stonden op de vlakte rechts van de toren een groep hinden onder supervisie van een hert te grazen.  Eenmaal op de toren was weer een groep onder leiding van een hert te zien recht voor ons, niet al te ver van de bosrand.
Helaas was de afstand te groot om goede foto’s te kunnen maken en het burlen was er vanavond niet bij. Op de terugweg naar de Daatjeshoeve hebben we nog driemaal het burlen gehoord, maar jammer genoeg niet door iedereen.
Terug in de Daatjeshoeve smaakte de koffie voortreffelijk.

Willy Wijnhoven

zondag 13 september 2015

Zondagavond 13 september

Enkele foto's van Huub Paar uit Weert van zondagavond 13 september.




Zondag 13 september: Hertengeburl

Afgelopen vrijdag zijn we gestart met de burlexcursies en ook vanochtend  om 7.30 uur al volle bak met 25 aanwezigen. Om niet teveel tijd te verliezen meteen vertrokken, met vooraan in het bos een ree op een bospad, dat weliswaar snel de benen nam maar gevolgd werd door nog twee andere reeen. Een goed begin is het halve werk....


 Bij het edelhertenraster een korte inleiding verzorgd [nu kunnen we herten zien], en ook toen waren de eerste 'burls' al te horen en snel gevolgd door het eerste hert rechts in de bosopstand. Maar na verteld te hebben dat de herten ook zomaar de weg oversteken, was het bij de Brensbrug raak. Een hert stak over en bleef geruime tijd en goed zichtbaar en burlend op het open deel bij de Brensbrug staan [foto's Henk Heijligers]. Weliswaar is de spanning dan wel uit de groep, hert is tenslotte gesport, maar mooi was het zeker en iedereen was het er over eens: prachtig.
De weg vervolgd naar de wildtoren bij de Grashut. Daar waren de herten echter vanochtend wel geweest, maar stonden nu verderop in de bosrand met een hert. Er liepen echter door het terrein ook 'losse' hindes. Het lijkt erop dat het seizoen nog echt moet beginnen, niets mis mee.















Wel gewezen op de aanwezigheid van de zwarte ooievaar en dankzij de telescoop van een van de deelnemers heeft iedereen ook die rustig kunnen bekijken.
Richting terugtocht nog een mooi afsluiter met twee hindes en twee kalveren op het pad bij de toegangspoort van de wildtoren.
Een heerlijke ochtend om de zondag te beginnen. Laat het burlseizoen maar beginnen.


Henk Heijligers

zaterdag 12 september 2015

Zaterdag 12 september: papaweekend

De excursie was volgeboekt door een groep bestaande uit vaders en kinderen die zich, als activiteit tijdens hun papaweekend, had aangemeld. Het regende behoorlijk, dit had ze niet weerhouden toch te komen. Vlak na dat we op pad waren gegaan stopte de regen. Onderweg naar de toren iets verteld over het Weerterbos en omgeving, de vaders maar zeker ook de kinderen, van 5 tot 15 jaar, hadden veel vragen. Af en toe hoorde we al een paar keer burlen. Bij de hoek van het grote veld zagen we twee hindes, die zich dus nog niet bij de groep hadden aangesloten. De deelnemers werden steeds enthousiaster. Bij de toren aangekomen zagen we in het bosje rechts de groep hindes met kalveren onder leiding van een hert dat, af en toe burlend, zich goed liet zien. De kinderen waren onder de indruk van de forse nek en het grote gewei. Na een half uurtje op de toren zijn we terug gegaan. Bij de auto’s terug gekomen begon het weer zacht te regenen. Ze hadden een hele leuke avond gehad.

Ed Hemmes

vrijdag 11 september 2015

Vrijdag 11 september: 'in de gaten gehouden'

We waren met 23 personen na even wachten op de journaliste van het Eindhovens Dagblad [de sfeerreportage verschijnt op dinsdag 15 september in het Eindhovens Dagblad].
We gingen na wat uitleg en het bewonderen van een gewei op weg richting wildtoren, amper op weg hoorden we de herten al burlen.  Onderweg uitleg over het Weerterbos en het werk van Het Limburgs landschap. Bij het open stuk bij de Brensbrug stond een eenzaam hert, natuurlijk werden er veel foto’s gemaakt. Hij hield ons goed in de gaten want toen een van de bezoekers wat dichterbij ging verdween  hij in het bos. Vlak bij het Grenskerkmonument stond een groep dieren van in totaal 24 stuks. Het geburl klonk van twee kanten, maar de herten zagen we toen niet. Wel kwam er nog een ree tevoorschijn en in de verte stonden twee grote zilverreigers  en een zwarte ooievaar.
Op het moment dat we zouden vertrekken kwam de groep met het hert achter de bossen uit. Na nog een minuut of tien ze bewonderd te hebben zijn we terug gelopen naar de Daatjeshoeve. Het hert was weer aanwezig bij de Brensbrug en terug bij de Daatjeshoeve werd door de meeste nog gretig gebruik gemaakt van de lekkere koffie, werd nog wat na gepraat en vond iedereen het een zeer geslaagde avond.
Voor herhaling vatbaar, zeg het voort.

Peter van den Brand


donderdag 10 september 2015

Instructie


Op woensdagmiddag werden voor de gidsen van de edelherten de puntjes op de 'i' gezet om u weer van de nodig edelherteninfo komend seizoen te voorzien [foto's Henk Heijligers].
Bij de Grashut was een groep aanwezig van ongeveer 18 dieren [inclusief kalveren], vergezeld door een hert. Voorzichtig waren de eerste 'burls' te horen. Het edelhertenseizoen is deze week dus voorzichtig begonnen en komend weekend zijn alle excursies volgeboekt.

Henk Heijligers

dinsdag 4 augustus 2015

Juli: leidhinde

Ook in de maanden zonder bronst is het natuurlijk mogelijk om in het Weerterbos edelherten te spotten [foto Henk Heijligers]. De hinde met halsband [aangebracht om in de beginperiode om het terreingebruik van de edelherten te registeren] is zo'n beetje de oudste uit de groep en duidelijk de leidhinde. Zij bepaalt wat er gebeurt [en 'hij' wordt niet eens toegelaten in de groep hindes met kalveren].


maandag 3 augustus 2015

Excursies edelherten 2015

Voor deelname aan een burlexcursie dient u zich verplicht aan te melden door op de betreffende datum te klikken [minimale bijdrage € 2,50 p.p. | contant en gepast te voldoen tijdens aanvang excursie | uw bijdrage wordt gebruikt voor educatieve schoolprojecten in het Weerterbos].

Een overzicht van de excursies vindt u op www.limburgs-landschap.nl

Het is mogelijk om voor of na de excursie een versnapering of kop koffie te nuttigen in de Daatjeshoeve. Deelname op zondag 20 september is inclusief hertenontbijt.
De excursies bestaan uit maximaal 25 personen en gaan specifiek in op de edelherten. De paden zijn goed toegankelijk en denk aan verrekijker en muggenstift.
Bij gering belangstelling gaat de excursie niet door [u wordt hier tijdig van op de hoogte gesteld].