maandag 30 september 2013

Maandag 30 september: onrust

Om half 6 stonden de 25 deelnemers klaar om te vertrekken. Na het zien van een stand van het gewei en wat uitleg bij het bord zijn we op weg gegaan.
We hoorden lang geen geburl. Toen we eenmaal een blik konden werpen op het grote veld zagen we in de verte achter de plassen een hert liggen.
Doorgelopen naar de toren en bij de ingang naar de toren toe stond de hele kudde met een nieuw plaatshert. Het was dit vrij jonge hert gelukt om alle hindes voor zich te winnen.
De fotografen die meeliepen stelden zich allen op, met de rest van de groep ben ik de toren op gelopen. In de verte tegen te bosrand aan stond nog een hert.
Toen begon het plaatshert ineens te burlen. Voor de mensen die dit geluid nog nooit gehoord hadden een unieke ervaring. Hij reageerde op het geburl van het liggende hert wat we eerder achteraan bij de plas hadden zien liggen. Een hele afstand dus. Toch kwam de kudde in beweging. Ze liepen rustig naar het stukje voor de toren net achter de bomen, daar bleven de meeste hindes staan grazen. Echter 6 hindes liepen door en dus ook het plaatshert. Onder luid geburl was het liggende hert bij de plas inmiddels opgestaan en kwam ook richting de groep gelopen. Dat liet het plaatshert niet gebeuren en het joeg het uitdagende hert weg.
Rust wedergekeerd....? Nee, want het plaatshert zag iets wat wij niet zagen. Vanuit het bos was een ander mannelijk de vlakte op gekomen. Ook hij werd weggejaagd.
Langzaam dreef het plaatshert de 6 hindes weer naar hun plek bij de rest van de groep, waar hij wel zichtbaar moeite mee had. Ook hindes laten zich kennelijk niet altijd sturen.
Het werd langzaam donker, voldaan zijn we terug gelopen.

Ellen Luijks

De onderstaande 2 foto's zijn van Chiel Camping



Onderstaande drie foto's: Dany Tielens




Bovenstaande foto: Gerry de Jonghe

zondag 29 september 2013

Zondagochtend 30 september: IVN Geldrop

Met 25 deelnemers van het jeugd IVN uit Geldrop vertrokken we richting uitkijktoren. Onderweg uitleg gegeven over de ontwikkelingen in het Weerterbos. Er was op het eerste stuk van de route weinig te zien of te horen totdat we op de hoek van het grote veld enige beweging zagen. Eerst de Exmore pony’s daarna in het struikgewas een hert met twee hindes. Even verderop, mooi opgesteld voor de fotografen, het hert met bijzonder gewei, zwak burlend. Op de toren zagen we links het plaatshert met 7 hindes grazen, achter op het veld liepen een paar hindes richting bos. Het hert rende op een gegeven moment het bosje in om terug te keren met nog twee vrouwtjes. Het hert liet zich een paar keer goed horen voordat de groep naar het bos, rechts van de toren, vertrok. Al met al niet veel activiteit maar voor de jeugd was het een leuke leerzame ochtend.

Ed Hemmes

zaterdag 28 september 2013

Zaterdagavond 28 september: indruk van een bezoeker

Op de parkeerplaats was het volle bak. Wij waren blijkbaar de laatste en zijn op eigen gelegenheid naar de herten gaan kijken. Onderweg zijn we niet verder gekomen dan de grenskerk. In het bosje daarbij in het wildraster was een groepje herten waarneembaar. We zijn als enige daar gebleven en dat werd beloond met mooie geburl en blik op klein roedel. Het plaatshert (16 of 18 ender) werd steeds actiever en uiteindelijk kwam het roedel uit het bos. Even later trok een solitaire bok 8-10 ender voorbij. Naast dit plaats hert hoorden we op afstand nog twee herten burlen (1 onder hoogspanningskabels tegen bosrand en een meer naar het oosten). Het vermoeden dat het grote roedel uiteen gevallen is lijkt nog steeds zo te zijn.
Al met al toch weer iets geweldigs wat hier gerealiseerd is. Hopelijk gaan we het nog mee maken dat ze verbonden kunnen worden met de Belgische populatie?

Louis Reutelingsperger


Zaterdagochtend 28 september: vier herten

Achttien belangstellenden waren stip op tijd aanwezig. Sommigen hadden er een autorit van een paar uur voor over om de edelherten van het Weerterbos te zien en te horen. Ze werden bij het bosje links van de toren beloond. Een van de herten liep aan de andere kant van het bosje burlend langs de rietkragen. In het bosje zagen we hinden met het plaatshert en Exmoorpony’s. Een van de hinden liep naar de boszoom aan de kant van de toren. Op de toren moesten we even wachten om meer hinden aan de bosrand te zien verschijnen. Tenslotte werden er negen geteld, acht hinden en één jong. Het plaatshert burlde tussen de bomen als reactie op de geluiden van andere herten uit verschillende richtingen. Achter het bosje verschenen drie herten. Eén jonge man en twee oudere.
De hinden waren alert en keken allen dezelfde kant op om vervolgens achter elkaar in een loopje naar de zijkant van het bosje te gaan. Op dat moment verscheen het plaatshert en de dames en jong verdwenen tussen de bomen. Het deel van de bezoekers dat samen met mij nog nableven, zagen het mooie hert met zijn kenmerkende afhangende tak door het water rennen en langs de kant van het water hijgend verder lopen (foto's Ron Vodegel).

Op de terugweg naar de Daatjeshoeve zat een Buizerd in de zon.

In de blog van afgelopen donderdag 26 september staat, dat de roedel uit elkaar is gevallen. We hoorden dat ook van anderen. Ik zag een roedel dat duidelijk kleiner is dan afgelopen zondag met wel hetzelfde plaatshert. Om hoeveel kaalwild het precies gaat, is moeilijk te zeggen omdat de mogelijkheid bestaat dat niet alle dieren aan de rand van het bosje zijn verschenen.

Ron Vodegel

Onderstaande foto's zijn van Peter Lindhorst en Tom van Dam uit Ridderkerk.






vrijdag 27 september 2013

Vrijdag 27 september: blijf bij de gids!

Vertrokken om half zes bij de Daatjeshoeve met een volgeboekte ploeg van volwassenen en kinderen, wederom uit diverse windstreken zoals Meijel, Lottum, Valkenswaard, Weert etc. Na diverse bezienswaardigheden onderweg, waren we om ongeveer 18.00 uur bij de wildkansel, waar zich reeds meerdere  mensen verzameld hadden. Ondanks dat er herten zichtbaar waren op geruime afstand werd er driftig gefilmd en gefotografeerd. Zoals al eerder vermeld was de roedel uiteen gevallen in verschillende groepen. Zo werd het oudste hert waargenomen en duidelijk burlend gehoord aan de bosrand met enkele hindes. Aan de linkerzijde van de toren werd een groepje hindes met kalfjes en een jongere bok gezien recht tegenover de kansel eveneens voor de bosrand. Even later liepen er twee jongere bokken het strijdtoneel op in de open vlakte en ging een ree pootje baden in het water. Om kwart na zeven werd met de terugtocht begonnen, maar van de ruim 25 personen waren er nog maar 6 over, de rest was op eigen houtje eerder vertrokken. Deze personen hebben toch iets gemist, want op de terugweg hoorden we aan de linkerkant luid geburln. En ja hoor toen wij bij de weide kwamen kwam er een vrij groot hert de bosrand uit en liet zich uitgebreid bewonderen. Zo gebeurde het dat we toch net helemaal voor het donker het bos uit waren. Weer een hele mooie geslaagde avond.

Willy Wijnhoven

Donderdagavond 26 september: roedel uit elkaar

Welgemoed en vol verwachting vertrokken we om half zes met 25 man/vrouw/kind uit Limburg en Brabant vanaf de Daatjeshoeve richting de uitkijktoren. Tussen de Brensbrug en het tweede wildraster vingen wij af en toe een vaag burlgeluid op en enkele tegemoet komende fietsers verzekerden ons dat er genoeg herten te zien waren.
Aan het begin van de omheining op de grensweg zagen wij 6 stuks kaalwild, waaronder de hinde met de signaalband, rustig te liggen herkauwen; er was echter geen hert in de buurt te bekennen wat in de bronstijd zeer vreemd is. Het burlen werd nu duidelijker en leek allemaal vanachter het grenskerkmonument-uitkijktoren te komen. Bij de toegangspoort van de uitkijktoren aangekomen zagen wij een hert met 7 stuks kaalwild rechts naast de hoogspanningsmast aan de rand van het vennetje staan. Het plaatshert burlde regelmating en zijn roep werd vanuit het achterliggende bos en vanaf de vlakte voor de uitkijktoren beantwoord.
Op de uitkijktoren aangekomen zagen wij recht voor de uitkijktoren het hert met de lange achteruitliggende tak staan dat hemelsbreed maar ca 400 m van het roedel van 6 stuks verwijderd was maar het blijkbaar (nog?) niet opgemerkt had.
Een op de uitkijktoren aanwezige fotograaf vertelde dat er om half 5 een heroisch gevecht was uitgebroken met als resultaat dat het 11 jarige plaatshert, de tot dan toe alleenheerser, het veld had geruimd met 7 stuks kaalwild en zich nu waarschijnlijk rechts achter in de uithoek van het terrein teruggetrokken had.
Bij het scheiden van de markt zagen wij nog een relatief jong hert rechts uit het bos achter het vennetje komen en luid burlen maar helaas was het tijd om te vertrekken teneinde voor het donker uit het bos te zijn. Voldaan en een mooie ervaring rijker zijn de deelnemers vervolgens huiswaarts gekeerd en zeer benieuwd op de volgende ontwikkelingen. Hebben wij nu 3 afzonderlijke roedels of zal er een hergroepering plaatsvinden?

maandag 23 september 2013

Maandagavond: 23 september: versieren

Ook deze maandagavond weer volle bak met ruim 25 enthousiaste en geïnteresseerde
Bij de wildtoren was het een drukte van jewelste. Ik schat dat er zo'n 70 tot 80 mensen [inclusief de mensen voor de excursie] op de wildtoren stonden. Links van de toren lag bij aankomst een hert te burlen. Voor de toren een schouwspel waarbij het hert regelmatig wat hindes tot de orde moest roepen om bij de groep te blijven. Tot heden heb ik nog weinig flemen waar kunnen nemen. Ik ben benieuwd hoe de rest van het seizoen gaat lopen. Omdat de andere herten vaak relatief dichtbij staan en het plaatshert toch moeite moet doen om de hindes bij elkaar te houden zou het best zo kunnen zijn dat er nog het een en ander te gebeuren staat.
Het toetjes kwam echter bijna te laat. Net voordat we terug wilden gaan lopen richting Daatjeshoeve, kwam een van de herten uit het bosje en kwam keurig voor de toren nog een show weggeven. De gewei versiert met gras, burlend, schurend tegen het struweel en rustig voor de paraderend voor de wildtoren vormde een prima afsluiting van deze leuke excursie [foto's Henk Heijligers].
Ik ben benieuwd wat L1TV er van heeft gemaakt. Kijken dus.






Henk Heijligers

Hier nog foto's van de deelnemers:

Jo Smeets.



Maandagochtend 23 september: strijd

Vanmorgen met een klein enthousiast groepje leerlingen van de opleiding Eco & Wildlife Studies van de Helicon uit Helmond. Ondanks dat de leraar te laat was toch alvast maar op pad gegaan. Meteen doorgelopen naar de uitkijktoren. We hoorden geburl uit het kleine bosje komen, maar we zagen niks. Langs het fietspad naast de grenskerk gaan kijken. Daar stond 1 hinde met in haar kielzog een hert. Ze hadden haast om in het bosje te komen. Eenmaal in het bosje ging deze uitdager flink te keer, zowel mondeling als tegen bomen, takken en de grond. Hij kreeg antwoord van het plaatshert dat zich met z'n groep achter bosje schuil hielt. Na een tijdje kwamen hij en zijn vrouwen te voorschijn en liepen ze naar het water. We zijn terug naar de toren gelopen om het schouwspel te zien. Mondeling waren de twee herten voortdurend hard tegen elkaar te keer aan het gaan.
Het hert met de tak naar achteren lag verstopt in het gras en kon het na verloop van tijd niet meer aanhoren. Hij stond op en liep langs de groep met het plaatshert weg. Hij burlde eenmaal zacht, maar dat mocht geen naam hebben. Het plaatshert keek dan ook niet op of om. In het plasje naast de uitkijktoren stonden een tijdje 2 reeën rustig te grazen en achteraan op het veld tegen de bosrand aan stond nog een ander hert, wat ook nagenoeg geen geluid maakte. Het plaatshert probeerde regelmatig uit of z'n vrouwen al zin hadden, dit tevergeefs. Ondanks het kabaal van de uitdager is het zijn enige vrouwtje rond half 10 dan toch vertrokken naar het plaatshert. Voldaan zijn we terug gelopen naar de auto's [foto's Ellen Luijks].







Ellen Luijks


zondag 22 september 2013

Zondagavond 22 september: flemen en zoelen

Een (bijna) 100% edelhertengarantie kon ik mijn 25 gasten uit Limburg en Brabant eenvoudig geven op grond van de blogs en ervaringen. Op weg naar de toren was het burlen al te horen. Bij de toren aangekomen liep net de groep hinden + jongen en het plaatshert (een 14-ender)  in dezelfde richting op korte afstand [foto's Ron Vodegel].


Van boven was het zicht dankzij de zon nog beter. De show was kompleet met het burlen van verschillende richtingen en het zichtbaar worden van uiteindelijk vier andere herten. Het plaatshert kon niet laten af en toe flemmend achter een hinde aan te gaan, maar succes bleef uit.
Op het rechtergedeelte van de toren zagen we een jonge man zonder kraag een modderpoel maken om zich daarna erin te wentelen (zoelen). Even later verscheen een tweede jong hert ook zonder kraag. Het tweede hert wentelde zich in de modderpoel van de eerste en nam zodoende ook de geur van de eerste op. Beide liepen vervolgens snel richting hinden en liggend plaatshert. Duidelijk een vorm van coalitie tussen de jonge herten. Toen deze dieren in de buurt van de hinden kwamen, stond het plaatshert op en ging richting het tweetal. Het was snel gedaan met de bravoure en coalitie en vergrootten de jongemannen hun afstand tot de hinden. Dat er sprake was van een zekere samenwerking (coalitie) tussen de jonge herten lijkt mij voer voor gedragsbiologen.

Ron Vodegel

Zondagochtend 22 september: Aaibaar

Zondagochtend, 7.00 uur stip, 24 deelnemers. Nog nooit was de excursie op zondagochtend volgeboekt.
Meteen vertrokken en eigenlijk een beetje met het verstand op '0' door naar de Grashut. Daar gebeurt het immers. Maar goed dat de deelnemers wel goed op hun hoede waren, op 30 meter afstand in het bos stond een van de herten. Min of meer opgehouden door de groep, maar door iets terug te lopen kon het hert prima het wandelpad oversteken op weg naar het grasland, voluit burlend bij de Brensbrug. Een mooi cadeautje, bijna op aaibare afstand en daarmee begon de dag super [niet vermelde foto's Henk Heijligers].

Filmpje overstekend edelhert is van Hann Looren de Jong, de onderstaande foto van Sabine Meersseman, deelneemsters aan de vroege zondagochtendexcursie.


Iets verder gelopen bleek er nog een hert in de rand te staan. 'Gelukkig' bleef het hert niet op het grasland bij de Brensbrug staan en liep het verder het bos in. Doorlopen richting Grashut. Wederom opgehouden, de complete groep stond namelijk bij het uitzichtspunt ten noorden van de wildtoren, in open grasland tussen het bosje en de bosrand.

In de directe omgeving stond nog een van de herten, het valt mij op dat het hert van de groep met hindes de andere herten relatief dicht in de buurt laat. Onmacht, overmacht of misschien toch zwakte. Het zal de komende weken blijken. Om een uur of 8 gingen de herten richting bos. De verwachting was dat de dieren gingen rusten (maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn).




Een van de herten, de koning en ambassadeur van het woud ging in de bosrand staan.
Precies hoe ik hem hebben wilde. Daar doen we het voor. De herten zorgen voor openheid in het bos [door in de wintermaanden bomen te schillen] en de struweelontwikkeling van gras naar bos. Daar is het ons [Het Limburgs Landschap]allemaal om te doen. Die struweelontwikkeling krijgt hier al goede gestalte en daarmee een van de leukere 'plaatjes' die ik dit jaar gemaakt hebt.
Hindes in de bosrand [foto Peter Vergroessen].

De groep ging vanuit het bos verder en verbleef de rest van het bezoek voor de wildtoren van de Grashut. Daar stonden ook de Exmoor pony's. Mogelijk volgen nog enkele plaatjes van de bezoekers die het vroege opstaan beloond zaqen met het fraai hertengedrag.



Henk Heijligers

zaterdag 21 september 2013

Zaterdagavond 21 september: 'burl' op bestelling


Met 24 volwassenen en 2 kinderen gestart richting Grashut. Het tempo zat er goed in. Onderweg informatie over de ontwikkeling van het Weerterbos en het project edelherten gedeeld. Op een gegeven moment vroeg een van de kinderen wat voor geluid maakt een edelhert? Voor het antwoord werd ik direct gered door een van de herten. Op het smalle pad richting grenskerk stond een van de mannetje luid te burlen, zijn gewei vol gras en duidelijk te zien dat hij in de modder had gerold. Iedereen was onder de indruk van het schouwspel op zo'n korte afstand, ook de verschillende mensen die al eens bij de Oostvaardersplassen waren geweest. Op het moment dat we het hek bij de toren door wilde gaan, zagen we rechts de roedel uit het bos komen even later gevolgd door het plaatshert. Ze liepen naar het veld links, vanaf de toren konden we ze, ook met het blote oog, goed zien. De hindes grazend, de man er rustig bij liggend. Her en der zagen we wat herten op gepaste afstand toekijken of langs komen. Een van hen zag zijn kans schoon om even aan een paar hindes te snuffelen maar was toen het plaatshert opstond snel verdwenen. Al met al een mooi schouwspel, bij mooi avondlicht, met weliswaar weinig actie. Op de terugweg stond het mannetje dat we als eerste waren tegengekomen nu op de wei, luid burlend, ons te bekijken. Een mooie afsluiting van een mooie avond.

Ed Hemmes

Zaterdagochtend 21 september: mist, maar...

Om stipt 7.00 uur vertrokken met 15 enthousiaste personen (waarvan 1 kind) richting Grashut. Weinig tijd te verliezen, dus flink doorgestapt richting Grashut. Bij de Brensbrug was niets te zien (gisteravond stond daar nog wel een van de herten), maar het geburl was al duidelijk te horen. De groep was dan ook niet te houden en om 7.30 uur stonden we boven in de toren. In de mist [foto's Henk Heijligers].
Weliswaar met duidelijk geburl aan alle kanten, maar toch. Dat viel dus wat tegen. De zon deed echter waarvoor die bestemd was en liet een deel van de mist verdwijnen en het viel zeker niet voor iedereen mee om de eerste herten te zien. Gelukkig nam de mist af en heeft iedereen de herten kunnen zien. De groep met 13 hindes en kalveren werd goed in de gaten gehouden door het plaatshert. Toch mogen de anderen herten (de mannetjes) redelijk dichtbij komen en slechts eenmaal heeft het plaatshert even laten zien wie de baas was. De jongere herten waren speels het vechten aan het oefenen.

Weliswaar allemaal redelijk op afstand, maar goed te zien. Het geburl van een aantal herten was in ieder geval goed te horen. De jongste deelnemers onder ons ontdekt in de directe nabijheid van de toren nog een ander hert, die keurig voor de toren langs richting bosrand paradeerde.

Daarna in straf tempo terug naar de Daatjeshoeve, waarbij in de bosrand langs het raster een aantal hindes zich goed liet bekijken. Wij hadden oog voor hun, en zij voor ons.

Henk Heijligers

woensdag 18 september 2013

Woensdag 18 september: jonge krachtpatsers


Wij vertrokken om half 6 met 16 personen (met mensen uit Weert, Nederweert, Venlo, Ittervoort, Heythuysen  en Roggel). Het weer was redelijk, in ieder geval droog. Na een wandeling met uitleg over het Weerterbos kwamen we bij het grenskerk monument; links van het bosje stond een edelhert.
Hij verwelkomde ons met geburl en nadat we even gekeken hadden zijn we doorgelopen naar de uitkijktoren. Staande op het wildrooster, liepen rechts in het open veld een edelhert en 16 hindes (inclusief kalveren), zij waren vrij rustig.
In de verte hoorde we het geburl waar ons hert op reageerde.Na ongeveer een half uur zijn we de toren opgegaan en zagen we recht voor de toren 3 jongere herten,waarvan 2 steeds hun krachten aan het meten waren. Dat vond natuurlijk iedereen zeer interessant.
Na 20 minuten zijn we aan de terugweg begonnen ondertussen vertelde ieder zijn eigen ervaring van de excursie. Allen waren onder de indruk van het geluid en de prachtig geweien en de mooie dieren. Zij vonden het zeer de moeite waard en zouden zeker nog vaker terugkomen

Peter van den Brand

Dinsdag 17 september: wildkansel

In verband met het steeds vroeger invallen van de duisternis werd om 17.30 met een groep van 11 deelnemers vertrokken bij de Daatjeshoeve. De deelnemers kwamen ditmaal; 2 personen uit Best, 2 uit Helmond , 4 uit Budel en twee uit Boshoven (Weert). De elfde man bestond uit een collega gids die meeging ter oriëntatie. Er werd flink gediscuteerd over de herten en het woongebied daarvan tijdens de wandeling naar de wildkansel bij de Grashut. Er werd stevig doorgestapt en zo waren we in  een erg korte tijd op de plaats van bestemming. Op de wildkansel bevonden zich nog drie personen, waaronder Truus. Truus is de dame die met hart en ziel het wel en wee van de edelherten volgt en zodoende veel inlichtingen over de roedel kan geven. We boften , want in het vlakke gedeelte voor de uitkijktoren, duidelijk zichtbaar bevond zich een groep van 15 edelherten, waaronder het plaatshert van elf jaar en diverse kalfjes. Het plaatshert burlde van tijd tot tijd, hetgeen af en toe beantwoord werd vanuit het struikgewas door andere bokken zonder zich te laten zien.
Helaas op een gegeven moment begon het te miezeren en werd besloten terug te lopen naar het beginpunt, waar we om ongeveer half acht terug waren. Onderweg passeerde ons nog een auto met een BOA en een auto met volgens ons een persoon van het Limburgs Landschap, wat ons verhaal aan de deelnemers bevestigde dat het project goed in de gaten wordt gehouden.
Bij de Daatjeshoeve werd tevreden afscheid genomen van de groep.

Willy Wijnhoven


Foto Willy Wijnhoven.

Foto H. van Tilborg.

maandag 16 september 2013

Maandagochtend 16 september: volop bronst

De bronst is volop begonnen. Het oudste hert heeft alle hindes (en kalveren) in een groep bij elkaar en houdt alles in de gaten. Volop burlend. Vanochtend was ik voor L1 radio bij het Weerterbos en stond de hele groep bij de poort. Beter en dichterbij kun je ze echt niet hebben. Even later kwamen twee herten, inclusief een hinde vanaf het grote open gebied van de Grashut. De hinde rende meteen door naar de grote kudde, de jongere herten er achteraan.....
Het echte plaatshert kwam burlend meteen duidelijk maken dat de twee andere herten hier niets te zoeken hadden. Ook inspecteert het hert al of de hindes 'ontvangelijk' zijn.
Volop activiteiten dus. De komende week zijn er dagelijks (in het weekend zelfs in de vroege ochtend en namiddag) excursies. Inschrijven of zelf komen kijken dus.

Henk Heijligers

zondag 15 september 2013

Zondag 15 september: oogcontact

Met 22 personen vertrokken we richting toren. Onderweg verteld over de ontwikkelingen in en rond het Weerterbos. Direct na vertrek hoorden we al burlende herten. Vlak voor het grenskerkje lag een groot hert, die met een stang in zijn gewei naar achteren, af en toe burlend. In het bosje links van de toren stond nog een groot hert. Op de toren aangekomen kwam rechts achteraan uit langzaam de roedel hinden met kalveren uit het bos, we telden er 18. Even later kwam het mannetje er achteraan. Na een tijdje kwamen 3 jonge mannetjes door het water richting de roedel. We konden de zien dat het grote hert het aankeek maar toen ze te dicht bijkwamen er naar toe ging om ze te verjagen. Toen het begon te schemeren zijn we terug gegaan, op de wei voor het bruggetje stond, heel dichtbij een van de oudere mannetjes ons te observeren. een mooie afsluiting van de, door de deelnemers zeer gewaardeerde avond.

Ed Hemmes

vrijdag 13 september 2013

Vrijdagavond 13 september: het is begonnen

Bij de Daatjeshoeve had zich om zes uur een groep van 25 personen gepresenteerd voor de excursie naar de herten. Deze groep bestond uit 8 kinderen van klein tot groot en 17 volwassenen. Uit gesprekken bleken er 2 deelnemers uit Venray (opmerkzaam gemaakt door de blog van het Limburgs Landschap) en  2 uit Helmond. Na een inleidend verhaaltje, en het laten vasthouden van een stang van het gewei, op pad naar de wildkansel. Onderweg de nodige wederwaardigheden verteld. Bij de grenskerk kwamen we een groepje wandelaars tegen die ons al vertelden dat er herten gezien en gehoord waren, dus met spoed naar de wildtoren.  Op de wildtoren zagen we aanvankelijk recht voor ons twee hindes op de open vlakte en rechts tegen de bosrand vier stuks. Geleidelijk kwamen er meer uit de bossen totdat de totale groep inclusief het 11 jarige hert, er een groep van 13 stuks graasden.  Het hert liet zich regelmatig horen door te burlen, hetgeen af en toe beantwoord werd vanuit het struikgewas.  Het zicht op de roedel nam toe omdat  de groep al grazend steeds dichter bijkwam. Er werd dan ook driftig gefotografeerd. De groep exmoor pony’s niet gezien, wel diverse zilverreigers. Om half acht  het sein gegeven voor de terugtocht naar de Daatjeshoeve om toch voor het donker het bos uit te zijn. Al teruglopend werd rechts in het bos regelmatig het burlen van andere bokken gehoord.  Gezien het grote leeftijdsverschil tussen de deelnemers viel de groep onder het lopen uit elkaar. De kleintjes konden de grote volwassenen niet bijhouden en zo kwamen de deelnemers in plukjes bij de vertrekplaats terug. Daar werd met tevredenheid over wat gezien en gehoord was afscheid van elkaar genomen. Alles bij elkaar een geslaagd uitstapje.

Willy Wijnhoven

donderdag 12 september 2013

Donderdag 12 september: actie

De hele week heeft het plaatshert met de hele kudde kaalwild bij de toren gestaan helemaal geen activiteit. Gisteravond stond het plaatshert met 10 stuks kaalwild op de wei bij de brensbrug en ging behoorlijk te keer een andere bok stond op het weiland dat nog gemaaid is en volgens een bezoeker van de toren stond er ook een bok met enkele stuks kaalwild aan de beukenlaan dus komt er wat actie in

Truus Timmermans

dinsdag 10 september 2013

Maandagavond 9 september

Met een groep van zo'n 15 personen op naar de burlende edelherten. Bij de Brensbrug waren geen herten actief en aangekomen bij de wildtoren van de Grashut viel het de mensen niet eens op dat er edelherten stonden te grazen. De aanwezige grote zilverreigers vallen wel meteen op.
Een groep van 14 hindens (met kalveren) was aan het grazen voor de vennen [foto Henk Heijligers]. Het hert was bijna onzichtbaar en lag achter een rietkraag, maar het imposante gewei van dit 11 jarige dier stak boven het riet uit.
Een enkele burl heeft het hert laten horen. Overige herten [in totaal lopen er 9 herten in het gebied] was niets te horen of te zien.
Weliswaar lijkt er zich een groep gevormd te hebben, maar het echte werk moet nog beginnen.

Henk Heijligers


Foto's van Henk Heijligers (boven) en van een van de deelnemers aan de excursie, Gerton Peters (beneden).


zaterdag 7 september 2013

Vrijdagavond 6 september

Vanavond met de gidsen voor de bronstexcursies in het Weerterbos een rondleiding gehad. Vanaf maandagavond worden deze een maand lang (bijna) dagelijks gehouden. Een mannetje was al aan het burlen. 5 hindes op de weide voor de uitkijktoren en 2 zilverreigers bij het water.

Ellen Luijks

dinsdag 3 september 2013

Maandag 2 september: burltjes

Op de vroege maandagochtend het Weerterbos bezocht bij de Grashut. Onze medewerker Frank Ewalds had de eerste dieren al burlend gehoord. Ook die ochtend was een hert al aan het burlen, alhoewel dat een groot woord is. Het was meer het schrapen van zijn keel om zich voor te bereiden op wat komen gaat, burltjes dus.
Er liepen wel een aantal hindes met jonge dieren [4 stuks] recht voor de uitkijktoren en een achttal dieren bij het natuurherstelproject, rechts van de wildtoren. Een van de dieren ging zelfs op zijn achterpoten staan om bij de bladeren van de eik te kunnen komen.
Er valt dit jaar echter meer te zien dan alleen de edelherten, de Exmoor pony's [foto Henk Heijligers] zijn inmiddels helemaal ingeburgerd en kennen het terrein op hun duimpje. En ook die het bekijken meer dan waard.

Henk Heijligers